9 / 9

اوقات تسبيحگويى موجودات

1006.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : چهار [ركعت نافله] پيش از نماز ظهر كه پس از زوال [خورشيد] خوانده شود ، با همين تعداد ركعت در نمازِ سحر ، برابرى مى كند . هيچ موجودى نيست ، مگر آن كه در اين ساعت ، خداوند را تسبيح مى گويد .

1007.امام حسن عليه السلام : جمعى از يهود ، نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمدند و عالم ترينِ آنها ، پرسش هايى از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيد . از جمله پرسش هايى كه كرد ، اين بود كه گفت : مرا خبر ده كه به چه دليل ، خداوند عز و جل اين نمازهاى پنجگانه را در پنج وقت از اوقات شبانه روز ، بر امّتت واجب ساخت؟ پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «خورشيد ، در هنگام زوالش ، حلقه اى [1] دارد كه به آن در مى آيد ، و چون به آن در آمد ، خورشيد ، زوال مى يابد ، و همه موجودات زير عرش پروردگارم عز و جل را تسبيح و ستايش مى گويند . اين لحظه (زوال) ، ساعتى است كه پروردگارم عز و جل در آن ساعت ، بر من درود مى فرستد . از اين رو ، در اين ساعت ، نماز را بر من و امّتم واجب ساخت ... .

1008.حلية الأولياء ـ به نقل از عمرو بن عَبَسه ـ: از پيامبر خدا فرمود : «چون خورشيد بالا آيد ( / به اوج و قلّه خود برسد) ، هيچ چيزى از مخلوقات خدا نباشد ، مگر آن كه خداى را تسبيح و ستايش گويد ، بجز موجودات شيطانى و آدميانِ كودن . از ايشان ، در باره آدميانِ كودن پرسيدم . فرمود : «كافران ، كه بدترينِ خلق (يا : بدترينْ خلق) خدايند .

9 / 10

معناى تسبيحگويى موجودات

1009.تفسير العيّاشى ـ به نقل از زُراره ـ: از امام باقر عليه السلام در باره اين سخن خداوند عز و جل پرسيدم : «و هيچ چيز نيست ، مگر آن كه خدا را تسبيح و ستايش مى گويد» . فرمود : «ما فرو ريختن ديوارها را تسبيحگويى آنها مى دانيم» .