گذشته از سرمايه جوانان، سوء استفاده مى‌كنند و بدين لحاظ، پرداختن به مسائل جوانان در جهان امروز، بيش از گذشته حائز اهمّيت است‌[1] و در ايران، به دليل اين كه نزديك نيمى از جمعيت آن جوان‌اند،[2] مسئله جوانان، اهمّيت فوق‌العاده‌اى دارد.

علاوه بر اين، آنچه بر اهمّيت پرداختن به مسائل جوانان ايرانى مى‌افزايد، نقش آنان در پيروزى انقلاب اسلامى است كه موجب شده تا جريان‌هاى سياسى و فرهنگى مخالف، به منظور پيشگيرى از انتقال فرهنگ انقلاب اسلامى به نقاط ديگر جهان، براى ايجاد انحراف اخلاقى و سياسى در جوانان ايرانى برنامه‌ريزى كنند.

پژوهش‌هاى اسلامى درباره جوانان‌

پژوهشگران اسلامى، از ديرباز به مسائل جوانان پرداخته‌اند. براى نمونه مى‌توان به كتابى به نام فضل الشُبّان و تقدّمهم على كثير من ذوى الأسنان (برترى جوانان و تقدّم آنان بر بسيارى از سالخوردگان)[3] اشاره كرد كه در سده‌هاى سوم و چهارم هجرى تأليف شده است. مانند اين نوشتار، در ميان آثار اسلامى، كم نيست و بخصوص در نيم قرن اخير، دانشمندان مسلمان به موازات ديگر پژوهشگران، نوشته‌هاى مفيد و

[1] بر اساس آمار سازمان ملل، در سال 2000 م، تعداد جوانان پانزده تا 24 ساله در جهان، بيش از يك ميليارد و 59 ميليون و 897 هزار نفر و جمعيت جهان، حدود شش ميليارد و 61 ميليون و 502 هزار نفر بوده است( گزارش وضعيت جهانى جوانان 2003: ص 84).

[2] بر اساس گزارش مركز آمار ايران در تاريخ 27 بهمن ماه 1382، برآورد جمعيت كلّ كشور 66 ميليون و 480 هزار نفر بوده كه از اين رقم، تعداد افراد پانزده تا 24 ساله، شانزده ميليون و 672 هزار و 320 نفر( 1/ 25 درصد كلّ جمعيت)، 25 تا 29 ساله، پنج ميليون و 632 هزار و 920 نفر( 5/ 8 درصد كل جمعيت)، و سى تا 39 ساله، هشت ميليون و 796 هزار و 150 نفر( 2/ 13 در صد كلّ جمعيت) بوده است. در برآورد ديگرى تا پايان سال 1382، تعداد پسران پانزده تا 29 ساله، يازده ميليون و 695 هزار و 837 نفر و تعداد دختران در اين سنين، شانزده ميليون و هجده هزار و 730 نفر بوده است.

[3] نويسنده اين كتاب، گم‌نام است و گويا آن را به مقتدر، خليفه جوان عبّاسى( حك 295 320 ق)، تقديم كرده است. اهداى چنين رساله‌اى به خليفه، مى‌تواند نشانگر اهمّيت جوانان در آن روزگار باشد.