گفت: بيشتر.

فرمود:

مِثلَ امِّكَ؟

مانند مادرت؟

گفت: بيشتر.

فرمود:

مِثلَ نَفسِكَ؟

به اندازه خودت؟

گفت: به خدا سوگند، بيشتر، اى پيامبر خدا!

فرمود:

أ مِثلَ رَبِّكَ؟

مانند پروردگارت؟

گفت: خدا، خدا، خدا! اى پيامبر! اين دوستى از آنِ تو يا هيچ كس ديگر نيست. همانا تو را به خاطر دوستى خداوند، دوست مى‌دارم.

پيامبر صلى الله عليه و آله به اطرافيانش رو كرد و فرمود:

هكذا كونوا، أحِبُّوا اللّهَ لإحسانِهِ إلَيكُم و إنعامِهِ عَلَيكُم، و أحِبّونِي لِحُبِّ اللّهِ.[1]

اين چنين باشيد. خداوند را به خاطر احسان و نعمت‌هايش بر شما دوست بداريد و مرا به خاطر دوستى خداوند.

3/ 20

جوان روشن‌ضمير

از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: پيامبر خدا، نماز صبح را با مردم‌

[1] إرشاد القلوب: ص 161.