را دارد. [1] به مورچه بنگريد كه با آن همه كوچكى و ظرافت اندام (كه تقريبا به چشم نمى آيد)، روزى اش تضمين شده و به فراخور حالش ، روزى او مى رسد . خداوند منّان و بخشنده ، از او غافل نيست و او را محروم نساخته است؛ اگرچه در دل تخته سنگى سياه و خشك و يا در ميان صخره اى سخت باشد. [2] و يا به پرندگانى مثل كلاغ و عقاب و كبوتر و شترمرغ بنگريد كه خداوند ، روزى همه آنها را ضمانت كرده است. [3] اين نكات آموزنده ، نشان مى دهد كه نگران بودن براى روزى ، بى مورد است. از اين رو ، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به ابن مسعود مى فرمايد :

.يَابنَ مَسعودٍ ! لا تَهتَمَّ لِلرِّزقِ فَإِنَّ اللّه َ تَعالى يَقولُ : «وَ مَا مِن دَآبَّةٍ فِى الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا» وقالَ : «وَ فِى السَّمَآءِ رِزْقُكُمْ وَ مَا تُوعَدُونَ » [4] . [5]

.اى ابن مسعود! براى روزى ، اندوه مخور؛ چرا كه خداوند متعال مى فرمايد : «هيچ جنبنده اى در زمين نيست مگر روزى آن با خداست» . و فرمود : «روزى شما و آنچه به شما وعده داده است ، در آسمان است».

وضع خود انسان نيز شگفت انگيز است . ما اكنون نگران روزى خود هستيم و حال آن كه سه مرحله پيش از آن وجود داشته كه بدون اطلاع ما خداوند روزى ما را رسانده است . لذا شايسته نيست اكنون نسبت به او سوءظن داشته باشيم . مرحله