10/ 25 دعاى پرداخت بدهى‌

421. الأمالى، طوسى‌ به سندش، از امام حسين، از امام على عليهما السلام: از بدهى‌اى كه داشتم، به پيامبر خدا شِكوه كردم. فرمود: «اى على! بگو:" خداوندا! مرا به حلالت از حرامت و به بخشش خودت، از غيرِ خودت. بى‌نياز كن". پس اگر بدهى‌ات مانند صبير[1] باشد، خدا برايت مى‌پردازد».

10/ 26 دعاى ايمنى از غرق شدن‌

422. مسند أبى يعلى‌ به نقل از طلحة بن عبيد اللّه، از امام حسين عليه السلام: پيامبر خدا فرمود: «امان امّت من از غرق شدن، اين است كه چون سوار [كشتى‌] شدند، بگويند: «به نام خداست رفتن و لنگر انداختنش. بى‌گمان، پروردگار من، آمرزنده مهربان است». «عظمت خدا را آن چنان كه بايد، نشناختند» تا پايان آيه"».

423. دعائم الإسلام‌ از امام حسين عليه السلام: پيامبر خدا فرمود: «امان امّت من از غرق شدن، اين است كه چون سوار كشتى شدند، بگويند: «به نام خداوند بخشنده مهربان». «و عظمت خدا را آن چنان كه بايد، نشناختند، در حالى كه روز قيامت، زمين، يكسره در قبضه [قدرت‌] او و آسمان‌ها در پيچيده به دست اوست. منزّه است و والا از آنچه با او شريك مى‌گيرند».

«به نام خداست رفتن و لنگر انداختنش. بى‌گمان، پروردگار من، آمرزنده مهربان است»».

[1] صَبير، نام كوهى بلند در يمن بوده است.