104. الزهد، ابن حنبل‌ به نقل از عوف بن عبد اللّه: لقمان به پسرش گفت: «به خداوند عز و جل چنان اميدوار باش كه از مكرش ايمن نباشى، و از او چنان بترس كه از رحمتش نااميد نگردى».

پسر گفت: اى پدرم! چگونه مى‌توانم اين گونه باشم، در حالى كه تنها يك قلب دارم؟

لقمان گفت: «اى پسرم! مؤمن، قلبى دارد كه با آن، اميد مى‌ورزد و قلبى هم دارد كه با آن، مى‌ترسد».

105. تنبيه الخواطر: لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! دو قلب داشته باش: قلبى كه كاملًا از خدا بيمناك باشد، بدون كوتاهى از آن؛ و قلبى كه به خدا اميدوار باشد، بى‌آن كه غافلگير شود».

106. شعب الإيمان‌ به نقل از وهب بن منبّه: لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! چنان به خدا اميدوار باش كه [اميدت‌] تو را بر نافرمانى‌اش جَرى نكند، و چنان از خدا بترس كه [ترست‌] تو را از رحمتش نااميد نگردانَد».

5/ 9 پرواى الهى‌

107. تنبيه الخواطر درباره آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت: اى پسرم! پرواى الهى را سرمايه تجارت خود قرار ده تا بدون هيچ كالايى، تو را سود سرشار دهد.

108. إرشاد القلوب: در سفارش لقمان عليه السلام به پسرش است: «... تقوا پيشه كن؛

زيرا تقوا، سودمندترين تجارت است».