- شرح تهذيب الأحكام‌

- قلائد الدرر فى بيان آيات الأحكام بالأثر.[1]

سيّد ابو القاسم جعفر بن حسين خوانسارى (م 1158 ق)

سيّد ابوالقاسم خوانسارى، موصوف به «جعفر كبير»- در برابر نوه‌اش جعفر بن حسين (م 1240 ق) كه به «جعفر صغير» معروف است-، در يكشنبه بيستم صفر 1090 در اصفهان به دنيا آمد. وى در جوانى نزد علّامه مجلسى، درس خواند و از او اجازه روايت گرفت. بيشتر تحصيلات وى نزد دايى‌اش، فقيه متكلّم، حسين بن حسن گيلانى و آقا جمال خوانسارى بوده است و از محمّد صادق بن محمّد سراب تنكابنى و محمّد طاهر بن مقصود على اصفهانى روايت مى‌كند. عبّاس بن حسن بن عبّاس بلاغى نجفى (م 1178 ق) شاگرد اوست وى در اثر حمله افغان‌ها به اصفهان در اوايل سال 1132 ق، به خوانسار مهاجرت كرد و در سيزدهم ذى قعده سال 1158 در قريه قودجان، در سه فرسخى خوانسار، درگذشت. از آثار اوست:

- رجال‌

- رسالة فى شرح دعاء أبى حمزة الثمالى‌

- المصباح (در ادعيه).[2]

سيّد صدر الدين محمّد بن محمّد باقر رضوى قمى (م قبل از 1160 ق)

وى از مراجع دينى و محقّقان شيعه است و در اصفهان، نزد آقا جمال خوانسارى و قاضى جعفر كمره‌اى درس خواند. سپس به قم رفت و به ارشاد و تدريس پرداخت.

[1]. أعيان الشيعة، ج 2، ص 479؛ ريحانة الأدب، ج 3، ص 359؛ الإجازة الكبيرة، ص 78؛ لؤلؤة، ص 111؛ طبقات أعلام الشيعة، ج 6، ص 29؛ روضات الجنّات، ج 1، ص 86؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج 12، ص 31.

[2]. تلامذة العلّامة المجلسى، ص 15؛ روضات الجنّات، ج 2، ص 197؛ أعيان الشيعة، ج 4، ص 96؛ طبقات أعلام الشيعة، ج 6، ص 132؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج 12، ص 84؛ الذريعة، ج 10، ص 104.