است:

- الدرجات الرفيعة فى طبقات الإمامية

- سلافة العصر فى محاسن أعيان العصر

- كتاب أحوال الصحابة و التابعين‌

- رياض السالكين فى شرح صحيفة سيّد الساجدين‌

- شرح دعاء مكارم الأخلاق‌

- شرح الأحاديث المسلسلة بالآباء.[1]

سيّد محمّد بن احمد حسينى لاهيجانى (م بعد از 1120 ق)

وى فقيه و دانشمند شيعى و از شاگردان علّامه مجلسى است كه به حديث و علوم آن، اهتمام داشته، چنان كه به تبحّر در اخبار، مشهور بوده است. او در شهر لاهيجان، حوزه علميه و كرسى تدريس داشته است و ملّا عبد النبى طسوجى، از شاگردان اوست. وى در سال 1120 ق، زنده بوده است. از آثار اوست:

- شرح حديث: «ثلاثة لا أدرى أيّهم أعظم أجراً»

- شرح حديث: «فان قال فلم جعل الصوم»

- فهرس ما فى البحار[2]

سليمان بن عبد اللَّه ماحوزى (محقّق بحرانى) (م 1121 ق)

وى فقيه و رجالى شيعه و از دانشمندان بزرگ عصر خويش است كه در نيمه ماه رمضان سال 1057، در ماحوز به دنيا آمد. وى نزد دانشمندانى چون: سليمان بن على‌

[1]. أعيان الشيعة، ج 8، ص 152؛ فهرست نسخ خطّى كتاب‌خانه مجلس، ج 22، ص 2.

[2]. تراجم الرجال، ج 1، ص 447 و ج 2، ص 366؛ فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللَّه مرعشى، ج 2، ص 235( ش 635) و ج 18، ص 46( ش 6856).