5. شرح دعاء السمات، از سيّد كاظم رشتى (م 1259 ق). شرحى است به روش شيخيه كه مؤلّف در سال 1238 ق، از نگارش آن، فراغت يافته است. اين اثر به سال 1277 ق، ضمن مجموعه رسائل شارح، در تبريز چاپ شده است.[2]
6. شرح دعاء السمات، از حسن بن محمّد باقر قره باغى (م بعد از 1261 ق).[3]
نسخه آن در كتابخانه آية اللَّه مرعشى موجود است.
7. مفتاح النجاة فى شرح دعاء السمات، از محمود بن محمّد على كرمانشاهى (م 1269 يا 1271 ق). شرح مفصّلى است.[4]
8. شرح دعاء السمات، از درويش على بن حسين بغدادى (م 1277 ق).[5]
9. دُرّ منثور در شرح دعاى شبور، از عبد الجليل بن نصر اللَّه (ق 13 ق). همان دعاى سمات است.[6]
شرح دعاى عرفه
اين دعا از حضرت امام حسين عليه السلام است و از آن معدنِ علم و معرفت، در روز عرفه صادر شده است. در فقرات مختلف اين دعا، تلاطم امواج درياى توحيد و ربوبيّت و بندگى مشهود است. اين دعاى شريف در كتب معتبرى مانند البلد الأمين (ص 246- 258) و بحار الأنوار، ج 95، ص 216 آمده است. از جمله شروح آن در دوره مورد بحث، موارد زير را مىتوان نام برد: