صدوق است كه نويسنده، با ذكر نام كتاب، به نقل آنها مبادرت كرده است.

در ادامه كتاب، چهل حديث در مناقب حضرت امير عليه السلام به نقل از كتابى در خزانه مشهد غروى، به روايت اسعد بن ابراهيم اربِلى آمده و در پى آن، كتاب الأربعين عن الأربعين فى فضائل أميرالمؤمنين، از جمال الدين يوسف بن حاتم فقيه شامى درج شده است و سپس، چهل حديث ديگر از كتاب ياد شده، آمده است.

در پايان كتاب، هزار حديث از پيامبر صلى الله عليه و آله به نقل از [مسند] الشهاب محمّد بن سلامه قضاعى آمده است.

گفتنى است كه يكى از معاصران علّامه مجلسى، در نامه‌اى به ايشان، ضرورت استفاده از اين كتاب در بحار الأنوار را به وى يادآورى كرده است.[1]

3. المزار

شيخ آقا بزرگ در الذريعة[2] با استناد به كشف الحجب‌[3] به خطا، اين كتاب را به شيخ مفيد نسبت داده است. خطبه‌اى كه ايشان براى المزار مفيد نقل كرده، همان خطبه كتاب شهيد است و خطبه‌اى كه براى المزار شهيد آورده، خطبه ترجمه المزار است كه توسّط شيخ على بن حسين كربلايى، براى سلطان حسين صفوى نوشته شده است. نام اين ترجمه، مراد المريد لمزار الشهيد است.[4] ايشان، ذيل المزار مفيد، همين كتاب المزار شهيد را معرّفى كرده است.[5] بنا به نقل الذريعة، نسخه‌اى كهن از اين كتاب، نزد سيّد شوشترى در نجف موجود است كه در آخر آن، شيخ نظام الدين ساوجى، با خطّ خود، تاريخ‌هاى سفر خود به زيارت عتبات‌

[1]. بحار الأنوار، ج 110، ص 174.

[2]. الذريعة، ج 20، ص 322( ش 3216).

[3]. ر. ك: كشف الحجب والأستار، ص 502( ش 2823).

[4]. ر. ك: كتاب المزار، تحقيق: مدرسة الإمام المهدى عليه السلام، ص 4- 5( مقدّمه).

[5]. الذريعة، ج 20، ص 325( ش 3226).