شهيد محمّد بن مكى (مق 786 ق)، جمال السالكين (م 841 ق)، مؤلّف المزار، عدّة الداعى و التحصين فى صفات العارفين و شيخ تقى الدين ابراهيم كفعمى (م 905 ق) كه جنّة الأمان الواقية و البلد الأمين و محاسبة النفس را نگاشت ....[1] در اين بخش از نوشتار، در صدد معرّفى اجمالى كتب ادعيه و مزار در اين دوره هستيم. نخست، آثار چاپى و سپس، آثار خطّى را معرّفى مى‌كنيم.

الف. آثار چاپى‌

1. العدد القوية[2]

نام كامل كتاب، العدد القوية لدفع المخاوف اليومية و نوشته رضى الدين على بن يوسف بن مطهّر حلّى، برادر علّامه حلّى (زنده در 703 ق) است. موضوع كتاب، همچنان كه از نامش پيداست، دعاها و حِرزهاى ويژه هريك از ايّام ماه است. كتاب از مصادر بحار الأنوار و مستدرك الوسائل است. علّامه مجلسى، درباره آن گفته است:

كتاب لطيفى است درباره اعمال و سعد و نحس ايّام ماه‌ها، كه تنها نصفِ كتاب به دست ما رسيده است.[3] متأسّفانه، آنچه از اين كتاب تاكنون به دست آمده و منتشر شده، تنها شامل نصف آن است كه از اعمال روز پانزدهم ماه شروع مى‌شود. روش نويسنده چنين است كه درباره هر روز، ابتدا و با استفاده از روايات مُرسَل، درباره شومى يا خوش‌يُمنى آن روز، سخن مى‌گويد. سپس دعاهايى را مى‌آورد كه بايد در آن روز، خوانده شود.

آن‌گاه، رُخدادهاى مذهبى (مانند مواليد و وَفَيات معصومان عليهم السلام) كه در آن روز اتّفاق‌

[1]. ر. ك: الذريعة، ج 8، ص 179. ظاهراً در متن الذريعة، خطايى رخ داده است؛ چرا كه كتاب المزار، نوشته شهيد اوّل است، نه ابن فهد حلّى.

[2]. همان، ج 15، ص 232( ش 1514)؛ فهرس التراث، ج 1، ص 693.

[3]. بحار الأنوار، ج 1، ص 34.