نام کتاب : حكمت نامه پيامبر اعظم صلَّي الله عليه و آله نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 7 صفحه : 294
تأثيرگذار است و هر آنچه در اين دوره نقش ببندد ، همانند نقش بر سنگ ، پايدار خواهد بود و هر آنچه به او داده شود ، مى پذيرد . از اين رو ، اسلام به اين بخش از زندگى كودك ، توجّه ويژه اى داشته و آموزه هاى كاربردىِ مفيدى را عرضه نموده است كه در ادامه، به آنها اشاره مى گردد :
الف ـ پوشاندن عورت
نگاه به عورت كودك ، و نگاه كودك به عورت بزرگ سال ، دو جنبه فقهى و تربيتى دارد . نگاه كردن براى كودك ، حرمت فقهى ندارد و براى بزرگ سال نيز به شرط عدم ريبه، حرام نيست ؛ امّا نمى توان آثار تربيتىِ پوشيدگى و عريانى را ناديده گرفت . چه كودك ، عورت ديگران را ببيند و چه ديگران ، عورت وى را ببينند ، قبحِ اين كار را از ميان مى بَرَد و موجب بى مبالاتى و بى پروايى مى گردد و هرزگى را نهادينه مى كند . امّا كودكانى كه با اين گونه موارد مواجه نبوده اند ، توان مقاومتشان در برابر انحراف جنسى و ميزان عفافشان ، بيشتر از ديگران است . از اين رو ، در متون دينى ، توصيه شده كه نه به عورت كودك نگاه كنيد ، و نه بگذاريد به عورت ديگران نگاه كنند . همچنين كودكان را به گونه اى به حمّام نبريد كه موجب رؤيت عورت گردد . [1]
ب ـ بوسيده نشدن كودك توسّط نامحرم
بوسيده شدن كودك توسّط نامحرم ، هرچند در صورت عدم ريبه ، حرمت فقهى ندارد ، امّا اثر منفى آن بر كودك مميّز ، پوشيده نيست . ارتباط بوسه اىِ نامحرم با كودك ، در روح او نقش مى بندد و در آينده ، رابطه با نامحرم را تسهيل مى كند و حفظ عفاف را با مشكل رو به رو مى سازد . از اين رو ، نامحرمان به نبوسيدن كودكان توصيه شده اند . [2]
[1] ر . ك : حكمت نامه كودك : ص 193 (نهى از نگاه كردن به شرمگاه كودك و برعكس) .[2] ر . ك : حكمت نامه كودك : ص 195 (حدّ جواز بوسيدن دختر و پسر) .
نام کتاب : حكمت نامه پيامبر اعظم صلَّي الله عليه و آله نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 7 صفحه : 294