سخنى درباره تربيت جنسى

غريزه جنسى ، همانند ديگر ابعاد انسان ، نيازمند «تربيت» است و هر فرهنگ و انديشه اى ، نوع خاصّى از تربيت را در پيش مى گيرد . از ديدگاه اسلام ، تربيت جنسى ، يعنى: فراهم سازى زمينه هاى رشد و پرورش غريزه جنسى، به گونه اى كه هم «عفّت جنسى» حاصل شود و هم «سلامت جنسى» . اين از ويژگى هاى ديدگاه دين است كه علاوه بر سلامت جنسى ، به عفّت جنسى نيز مى انديشد . نكته مهمّ ديگر ، اين است كه تلاش براى تحقّق اين اهداف ، متوقّف بر فرا رسيدن دوران بلوغ نيست . در ديدگاه دين ، تربيت جنسى ، پيش از دوران بلوغ جنسى و تقريبا از آغاز تولّد ، شروع مى شود . اين نيز از ويژگى هاى ديدگاه دين است . بر همين اساس ، تأمين اين اهداف در هر دوره سنّى ، نيازمند اقدامات و تدبيرهاى خاصّى است كه در متون دينى به آنها پرداخته شده است . كودكى، مهم ترينِ اين دوره هاست . اشتباه در اين دوره ، پيامدهاى غير قابل جبرانى براى آينده خواهد داشت .

تدبيرهاى لازم براى عفّت جنسى

برخى از خانواده ها ، به دليل نابالغ بودن كودكان ، دقّت كافى در امور جنسىِ كودك ندارند . اين ، در حالى است كه بسيارى از آنچه كودك مى بيند يا مى شنود ، نقش تعيين كننده اى در آينده جنسى او دارد . عفاف و انحراف جنسى ، هر دو، در دوره كودكى پايه گذارى مى شوند . نبايد فراموش كرد كه يادگيرى در كودكى ، بسيار