قرآن

«و اوست كسى كه توبه را از بندگان خود مى پذيرد و از گناهان درمى گذرد و آنچه مى كنيد، مى داند» .

«و هر [ گونه ]مصيبتى به شما برسد، به سبب دستاورد خودِ شماست، و [ خدا ]از بسيارى در مى گذرد» .

حديث

1339.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوندا! تو بخشايشگر كريمى هستى كه بخشايش را دوست مى دارى . پس بر من ببخشاى!

3 / 43

غائب

واژه شناسى «غائب»

صفت «غائب (ناپيدا / پنهان) » ، اسم فاعل از مادّه «غيب» است و بر «پوشيدگى شى ء از ديده ها» دلالت دارد و در معناى «دور شدن» ، «به سفر رفتن» و «به خاك سپرده شدن» و مانند آن به كار مى رود . دليل اين گونه كاربردها آن است كه انسان ، هر گاه دور شود يا به سفر برود يا مدفون گردد ، از ديده ها پوشيده مى شود . بنا بر اين ، غايب ، بر موجودى دلالت مى كند كه از ديده ها و حواس ، پوشيده است . [1]