10662.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه مال حرامى به دست آورَد ، خداوند از وى صدقه و آزاد كردن بنده و حج و عمره را نمى پذيرد و به شماره پاداش اين كارها برايش كيفر مى نويسد و هر چه از آن ، پس از مرگش باقى بمانَد ، توشه وى به سوى آتش است . و هر كه بتواند حرامى كسب نكند و آن را از بيم خدا ترك كند ، در مهر و رحمت خدا جاى مى گيرد و با آن به بهشت خوانده مى شود .

10663.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در چشمت بزرگ ننمايد آن كس كه مالى از حرام فراهم آورد ؛ چرا كه اگر از آن انفاق نمايد ، پذيرفته نمى گردد و اگر به آن چنگ زند ، خيرى از آن نمى بيند ؛ و اگر بميرد و آن را باقى بگذارد ، توشه آتشش خواهد بود .

10664.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : دنيا ، سرسبز و شيرين است و هر كه در آن ، مال حلال كسب كند و آن را به جا هزينه نمايد ، خداوند بر آن پاداش مى دهد و او را به بهشت خود مى برد ؛ و هر كه در آن ، مال حرام كسب نمايد و نابه جا هزينه كند ، خداوند او را به سراى خوارى مى اندازد . و چه بسا كسى كه در مال خدا و فرستاده اش غوطه مى خورد و روز قيامت ، آتش از آنِ وى است .

10665.تنبيه الخواطر : يكى از ياران پيامبر صلى الله عليه و آله گفت: اى پيامبر خدا! مؤمن كيست؟ فرمود : «مؤمن ، آن است كه هر صبح بنگرد كه قرص نانش را چگونه به دست آورده است» . گفت: اى پيامبر خدا! هر آينه اگر بدين كار وظيفه يافته باشند ، آن را گردن بگيرند . فرمود: «هر آينه بدين كار ، وظيفه يافته اند ؛ امّا به دنيا سخت عشق مى ورزند» .

10666.مسند ابن حنبل ـ به نقل از جابر ـ: پيامبر خدا و يارانش بر زنى گذشتند . وى براى ايشان ، گوسفندى ذبح كرد و غذايى فراهم ساخت . چون پيامبر صلى الله عليه و آله باز گشت ، آن زن گفت: اى پيامبر خدا! براى شما غذايى فراهم آورده ايم . درون بيا و بخور . پيامبر خدا و يارانش داخل شدند . آنان لب به غذا نگشودند تا پيامبر صلى الله عليه و آله آغاز فرمود . پيامبر صلى الله عليه و آله لقمه اى بر گرفت ؛ ليكن نتوانست آن را فرو برَد . سپس فرمود: «اين گوسفند ، به رضايت صاحب آن ، ذبح نشده است» . آن زن گفت : اى پيامبر خدا! ما از خاندان سعد بن مُعاذ ، پروا نداريم و آنان نيز از ما پروا ندارند . ما از مال ايشان بر مى گيريم و آنان هم از مال ما بر مى گيرند .