دراسلام است مانند آنچه از پيامبر صلى الله عليه و آله خطاب به امام على عليه السلام روايت شده است كه مى فرمايد : ما سَأَلتُ اللّه َ شَيئا إلّا سَأَلتُ لَكَ مِثلَهُ ، ولا سَأَلتُ اللّه َ شَيئا إلّا أعطانيهِ ، غَيرَ أنَّهُ قيلَ لى : إنَّهُ لا نَبِىَّ بَعدَكَ . [1] چيزى از خدا نخواستم ، مگر آن كه همانند آن را براى تو [نيز] خواستم ، و چيزى از خدا نخواستم ، مگر آن كه آن را به من عطا كرد ، جز آن جا كه به من گفته شد : پس از تو ، پيامبرى نيست . و در روايتى ديگر در مورد ايشان مى فرمايد : اللّهُمَّ والِ مَن والاهُ ، و عادِ مَن عاداهُ ، وَ انصُر مَن نَصَرَهُ . [2] خدايا! دوستدارش را دوست بدار و دشمنش را دشمن بدار و ياريگرش را يارى كن . و در روايتى ديگر درباره امام حسن و امام حسين عليهماالسلام مى فرمايد : اللّهُمَّ والِ مَن والاهُما ، و عادِ مَن عاداهُما . [3] خدايا! دوستدار آن دو را دوست بدار و دشمن آن دو را دشمن بدار . و در حديث كساء درباره اهل بيت عليهم السلام آمده كه مى فرمايد : اللّهُمَّ هؤُلاءِ أهلُ بَيتي وخاصَّتى ، اللّهمّ أذهِب عَنهُمُ الرِّجسَ و طَهِّرهُم تَطهيرا . [4] خدايا! اينان اهل بيت من و مُقرَّبان من اند . خدايا! هر گونه پليدى را از آنان دور بدار و با پاك ساختنى ويژه ، پاكشان گردان . همچنين دعاهايى كه از پيامبر صلى الله عليه و آله درباره افرادى مانند ابوذر و امثال وى صادر