ارتباط مستقيم با بحث امر به معروف و نهى از منكر دارد پرداخته‌ايم.

نظريه‌هاى مطرح شده كه از مباحث كجروى اجتماعى مى‌باشند، براى تبيين اين كه چرا جامعه به سوى انحرافات مى‌رود و چگونه بايد براى كنترل آنها اقدام كرد، بسيار مناسب است. و در اين بخش با استفاده از اين نظريات و با توجّه به الگوهاى مطرح شده در روايات ابتدا به جمع‌بندى نظريات كجروى پرداخته و سپس نظريه انتخابى و شيوه بحث مورد نظر در كتاب انتخاب شده است.

در فصل سوم به تطبيق اين اطلاعات به دست آمده از جامعه‌شناسى و روان‌شناسى اجتماعى در روايات امر به معروف و نهى از منكر پرداخته و سعى بر اين شده كه با بيان الگوهاى صحيحى از روايات و آيات درباره امر به معروف و نهى از منكر به بررسى دقيق اجتماعى آنها پرداخته شود.

در نهايت در فصل چهارم به جمع‌بندى مباحث مطرح شده، به توضيح گروه‌هاى اجتماعى و روابط بين آنها و به راهكارهاى علمى و عملى مطرح شده در روايات پرداخته‌ايم.

در پايان لازم مى‌دانيم كه از زحمات حجةالإسلام دكتر اورعى كه با تلاش فراوان سعى در تبيين آموزه‌هاى اجتماعى با ادبيات جامعه‌شناسى داشته‌اند و نيز از آقاى محسن طوسى كه در تنظيم و ترتيب آن نقش مهمى داشته‌اند، كمال تقدير و تشكر را داشته باشيم و اميدواريم ارائه اين گونه تحقيقات گام مؤثرى براى پيشبرد جامعه‌شناسى اسلامى محسوب گردد.

محمّدرضا ضميرى‌

مسئول گروه «جامعه‌شناسى و حديث»

زمستان 1385