3132

الفَرَحُ بِغَيرِ الحَقِّ

الكتاب :

إذْ قالَ لَهُ قَوْمُهُ لا تَفْرَحْ إنَّ اللّه َ لا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ * وَ ابْتَغِ فِيما آتاكَ اللّه ُ الدَّارَ الاْخِرَةَ وَ لا تَنْسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيا» . [1]

ذلِكُم بِما كُنتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِما كُنْتُمْ تَمْرَحُونَ» . [2]

(انظر) الشورى : 48 ، الحديد : 23.

الحديث :

15863.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : رُبَّ طَرَبٍ يَعودُ بالحَرَبِ . [3]

15864.عنه عليه السلام : ما بالُكُم تَفرَحُونَ بِاليَسيرِ مِن الدنيا تُدرِكُونَهُ ، و لا يَحزُنُكُم الكثيرُ مِن الآخِرَةِ تُحرَمُونَهُ ؟ ! [4]

15865.عنه عليه السلام ـ مِن كتابٍ لَهُ إلى عبدِ اللّه ِ بنِ العبّاسِ ـ: أمّا بعدُ ، فإنَّ المَرءَ لَيَفرَحُ بالشيءِ الذي لم يَكُن لِيَفُوتَهُ ، و يَحزَنُ علَى الشّيءِ الذي لم يكن لِيُصِيبَهُ ، فلا يَكُن أفضَلُ ما نِلتَ في نَفسِكَ مِن دُنياكَ بُلوغَ لَذَّةٍ أو شِفاءَ غَيظٍ ، و لكنْ إطفاءَ باطِلٍ أو إحياءَ حَقٍّ ، و لْيَكُن سُرورُكَ بما قَدَّمتَ ، و أسَفُكَ على ما خَلَّفتَ ، و هَمُّكَ فيما بعدَ المَوتِ . [5]

3132

شادى و سرخوشى نابجا

قرآن:

«آن گاه كه قوم وى بدو گفتند: سرخوش مباش كه خدا سرخوشان را دوست نمى دارد. و با آنچه خدايت داده سراى آخرت را بجوى و سهم خود را از دنيا فراموش مكن».

«اين [عقوبت] به سبب آن است كه در زمين به ناروا شادى مى كرديد و سرمستى مى كرديد».

حديث :

15863.امام على عليه السلام : بسا سرمستى و نشاطى كه به از دست رفتن مال بينجامد.

15864.امام على عليه السلام : شما را چه شده است كه براى رسيدن به اندك چيزى از دنيا شاد مى شويد و براى محروم شدن از بسيارى از آخرت اندوهگين نمى شويد؟

15865.امام على عليه السلام ـ در نامه اى به عبد اللّه بن عباس ـنوشت: اما بعد، همانا آدمى براى دست يافتن به چيزى شاد مى شود كه خواه ناخواه به او مى رسيد و براى دست نيافتن به چيزى اندوهگين مى شود كه هيچ گاه به او نمى رسيد. بنا بر اين، نكند بالاترين هدف تو در اين دنيا رسيدن به لذّتى يا فرو نشاندن خشمى [از طريق انتقام ]باشد. بلكه بايد هدفت خاموش كردن باطلى يا زنده كردن حقّى باشد و بايد شادى تو به خاطر آن چيزى باشد كه پيشاپيش [ به سراى آخرت ]فرستاده اى و اندوهت براى آن چيزى باشد كه به جا گذاشته اى و همه اهتمامت آنچه پس از مرگ است باشد.