3256

غُربةُ المُصْحَف

16711.عنه صلى الله عليه و آله : الغُرَباءُ في الدنيا أربَعةٌ : قرآنٌ في جَوفِ ظالِمٍ ، و مَسجِدٌ في نادي قَومٍ لا يُصَلّى فيهِ ، و مُصحَفٌ في بَيتٍ لا يُقرَأُ فيهِ ، و رَجُلٌ صالِحٌ مَع قَومِ سوءٍ . [1]

3257

القُرّاءُ الفَجَرَةُ

16712.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : رُبَّ تالِ القرآنِ و القرآنُ يَلعَنُهُ . [2]

16713.عنه صلى الله عليه و آله : أكثَرُ مُنافِقي اُمَّتي قُرّاؤها . [3]

16714.عنه صلى الله عليه و آله : إنّ في جَهنَّمَ رَحاءً مِن حَديدٍ تُطحَنُ بها رُؤوسُ القُرّاءِ ، و العُلَماءِ المُجرمينَ . [4]

16715.عنه صلى الله عليه و آله : مَن تَعَلَّمَ القرآنَ للدنيا و زينَتِها حَرَّمَ اللّه ُ علَيهِ الجَنّةَ . [5]

16716.الإمامُ الباقرُ عليه السلام : مَن دَخَلَ على إمامٍ جائرٍ فَقَرَأَ علَيهِ القرآنَ يُريدُ بذلكَ عَرَضا مِن عَرَضِ الدنيا لُعِنَ القارئُ بِكُلِّ حَرفٍ عَشرَ لَعناتٍ ، و لُعِنَ المُستَمِعُ بكُلِّ حَرفٍ لَعنَةً . [6]

3256

غربت قرآن

16711.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : غريبان دنيا چهارند: قرآنى كه در حافظه ستمگر است، مسجدى كه در محلّه اى باشد و مردم در آن نماز نخوانند، مصحفى كه در خانه اى باشد و خوانده نشود و مرد پرهيزگارى كه در ميان مردمانى بد به سر مى برد.

3257

قاريان نابكار

16712.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى بسا قرآن خوانى كه قرآن لعنتش مى كند.

16713.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بيشتر منافقان امّت من، قاريان آن هستند.

16714.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در دوزخ آسيابى آهنى است كه با آن سرهاى قاريان و علماى گنهكار آرد مى شود.

16715.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس قرآن را براى دنيا و زيور دنيا فرا گيرد، خداوند بهشت را بر او حرام گرداند.

16716.امام باقر عليه السلام : هر كس نزد پيشوايى ستمگر برود و به قصد رسيدن به مال و منالى از دنيا براى او قرآن بخواند، قارى در ازاى هر حرفى كه مى خواند ده لعنت مى شود و شنونده براى هر حرفى يك لعنت.