16701.عنه صلى الله عليه و آله : اقرؤوا القرآنَ و ابكُوا ، فإن لم تَبكُوا فَتَباكَوا ، ليس مِنّا مَن لم يَتَغَنَّ بالقرآنِ . [1]

16702.عنه صلى الله عليه و آله : ما مِن عَينٍ فاضَت مِن قِراءةِ القرآنِ إلاّ قَرَّتْ يَومَ القِيامَةِ . [2]

16703.عيون أخبار الرِّضا عن رجاءُ بنُ أبي الضحّاكِ ـ في ذكرِ سيرة الإمام الرِّضا عليه السلام و قد صَ: يُكثِرُ باللَّيلِ في فِراشِهِ مِن تِلاوَةِ القرآنِ ، فإذا مَرَّ بآيَةٍ فيها ذِكرُ جَنّةٍ أو نارٍ بَكى و سَألَ اللّه َ الجَنّةَ و تَعَوَّذَ بهِ مِن النارِ . [3]

(انظر) القرآن : باب 3251 حديث 16670.

6 ـ العمل :

16704.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : ليسَ القرآنُ بالتِّلاوَةِ و لا العِلمُ بالرِّوايَةِ ، و لكنِ القرآنُ بالهِدايَةِ و العِلمُ بالدِّرايَةِ . [4]

16705.عنه صلى الله عليه و آله : أنتَ تَقرَأُ القرآنَ ما نَهاكَ ، فإذا لم يَنهَكَ فَلَستَ تَقرَؤهُ . [5]

16706.عنه صلى الله عليه و آله : اقرَأِ القرآنَ ما نَهاكَ ، فإن (فإذا) لم يَنهَكَ فلَستَ تَقرَؤهُ . [6]

16701.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قرآن را بخوانيد و گريه كنيد و اگر گريه تان نمى آيد، خود را به گريه بزنيد. از ما نيست كسى كه قرآن را با آواز دلنواز نخواند.

16702.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هيچ ديده اى نيست كه از خواندن قرآن اشكش سرازير شود، جز اين كه روز قيامت روشن شود.

16703.عيون أخبار الرضا ـ به نقل از رجاء بن ابى ضحاك در بيان سيره امام رض: شبها در بسترش بسيار قرآن مى خواند و هرگاه به آيه اى كه در آن از بهشت يا آتش ياد شده بود مى رسيد، مى گريست و بهشت را از خدا مسئلت مى كرد و از آتش به او پناه مى برد.

16704.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قرآن نه به تلاوت كردن است و نه به دانستن روايتِ [قرائت ]آن، بلكه قرآن به هدايت [پذيرى از آن] است و فهميدن آن.

16705.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : تو تا زمانى قرآن مى خوانى كه تو را [از گناهان] باز دارد. پس اگر تو را باز نداشت، [گويى ]قرآن نخوانده اى.

16706.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : تا زمانى كه قرآن تو را [از گناهان ]باز مى دارد، قرآن بخوان؛ زيرا اگر تو را باز نداشت [در حقيقت ]آن را نخوانده اى.