(انظر) المحبّة (حبّ النبيّ صلى الله عليه و آله و أهل بيته عليهم السلام ) : باب 689.

3188

فَقرُ النَّفسِ

16272.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : الفَقرُ فَقرُ القَلبِ [1] .

16273.عنه صلى الله عليه و آله : أفقَرُ الناسِ الطَمِعُ . [2]

16274.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أكبَرُ البَلاءِ فَقرُ النَّفسِ [3] .

16275.عنه عليه السلام : فَقرُ النَّفسِ شَرُّ الفَقرِ [4] .

16276.عنه عليه السلام : أفقَرُ الناسِ مَن قَتَّرَ على نفسِهِ معَ الغِنى و السَّعةِ ، و خَلَّفَهُ لِغَيرِهِ . [5]

16277.عنه عليه السلام : لا فَقرَ كالجَهلِ . [6]

16278.عنه عليه السلام : أكبَرُ الفَقرِ الحُمقُ . [7]

16279.الإمامُ الحسنُ عليه السلام ـ لمّا سُئلَ عنِ الفَقرِ ـ: شَرَهُ النفسِ إلى كُلِّ شيءٍ . [8]

3188

فقر نفْس

16272.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : فقر [حقيقى] فقر دل است.

16273.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : فقيرترين مردم، شخص طمعكار است.

16274.امام على عليه السلام : بزرگترين بلا، فقر نفْس است.

16275.امام على عليه السلام : فقرِ نفْس، بدترين فقر است.

16276.امام على عليه السلام : فقيرترين مردم كسى است كه با وجود توانگرى و برخوردارى، زندگى را بر خود تنگ گيرد و مالش را براى ديگرى باقى گذارد.

16277.امام على عليه السلام : هيچ فقرى چون نادانى نيست.

16278.امام على عليه السلام : بزرگترين فقر، كم خردى است.

16279.امام حسن عليه السلام ـ در پاسخ به اين سؤال كه فقر چيست ـ: آزمندى نفس به هر چيزى.