15925.عنه عليه السلام : اِجعَلُوا ما افتَرَضَ اللّه ُ علَيكُم مِن طَلَبِكُم ، وَ اسألوهُ مِن أداءِ حَقِّهِ ما سَألَكُم . [1]

15926.عنه عليه السلام : خادِعْ نفسَكَ في العِبادَةِ ، و ارفُقْ بها و لا تَقهَرْها ، و خُذْ عَفوَها و نَشاطَها ، إلاّ ما كانَ مَكتوبا علَيكَ مِن الفَريضَةِ ؛ فإنّهُ لا بُدَّ مِن قَضائها و تَعاهُدِها عِندَ مَحَلِّها . [2]

15927.عنه عليه السلام ـ مِن كتابٍ لَهُ إلَى الأسوَدِ بنِ قُطبَةَ صاحِبِ: وَ ابتَذِلْ نفسَكَ فيما افتَرَضَ اللّه ُ علَيكَ ، راجيا ثَوابَهُ ، و مُتَخوِّفا عِقابَهُ . [3]

15928.عنه عليه السلام : طُوبى لِنَفسٍ أدَّت إلى رَبِّها فَرضَها ، و عَرَكَت بِجَنبِها بُؤسَها ، و هَجَرَت في الليلِ غُمضَها . [4]

15929.عنه عليه السلام : لا عِبادَةَ كَأداءِ الفَرائضِ . [5]

15930.عنه عليه السلام : جَرِّبْ نفسَكَ في طاعَةِ اللّه ِ بالصَّبرِ على أداءِ الفَرائضِ ، و الدُّؤوبِ في إقامَةِ النَّوافلِ و الوَظائفِ . [6]

15925.امام على عليه السلام : آنچه را خداوند بر شما فرض كرده است، وجهه همّت خويش قرار دهيد و براى اداى حقّ او كه از شما خواسته است از او توفيق و كمك طلبيد.

15926.امام على عليه السلام : نفس خود را با لطايف الحيل به عبادت وادار و با آن مدارا كن و به آن زور مگو و به هنگام آرامش و نشاطش به عبادت پرداز، مگر در آن چيزهايى كه بر تو فرض شده است كه در اين موارد بايد آنها را به جاى آورى و به موقع ادا كنى.

15927.امام على عليه السلام ـ در نامه اى به اسود بن قطبه سپهسالار حلوان ـنوشت : و نفس خويش را در راه آنچه خدا بر تو فرض كرده است، به اميد پاداش و ترس از كيفر او، به تسليم و خضوع وادار.

15928.امام على عليه السلام : خوشا به حال آن كس كه فريضه (وظيفه) خود در برابر پروردگارش را ادا كند و در دشواريها صبر كند و در شبْ خواب را از ديدگانش دور گرداند.

15929.امام على عليه السلام : عبادتى چون انجام فرايض نيست.

15930.امام على عليه السلام : نفْس خود را در فرمانبردارىِ خدا، با شكيبايى بر انجام فرايض و سختى كشيدن در بر پا داشتن مستحبات و وظايف، بيازماى.