«اين از خبرهاى غيب است كه آن را به تو وحى مى كنيم. پيش از اين نه تو آن را مى دانستى و نه قوم تو. پس شكيبا باش كه فرجام [ نيك ]از آنِ تقوا پيشگان است».
«داناى نهان است و كسى را بر غيب خود آگاه نمى كند جز پيامبرى را كه از او خشنود باشد، كه [ در اين صورت ]براى او از پيش رو و از پشت سرش نگاهبانانى برخواهد گماشت».
«الف، لام، ميم. روميان شكست خوردند. در نزديكترين سرزمين و بعد از شكستشان، در ظرف چند سالى، بزودى پيروز خواهند گرديد. [ فرجام ]كار در گذشته و آينده از آنِ خداست و در آن روز است كه مؤمنان از يارى خدا شاد مى گردند. هر كه را بخواهد يارى مى كند و اوست شكست ناپذير مهربان. وعده خداست. خدا وعده اش را خلاف نمى كند ولى بيشتر مردم نمى دانند».
«حقّا خدا رؤياى پيامبرش را تحقق بخشيد ]و [شما بدون شكّ، به خواست خدا در حالى كه سر تراشيده و موى ]و ناخن [كوتاه كرده ايد، با خاطرى آسوده در مسجد الحرام در خواهيد آمد. خدا آنچه را كه نمى دانستيد دانست و غير از اين، پيروزى نزديكى ]براى شما] قرار داد».
«و [به ياد آوريد] هنگامى را كه خدا يكى از دو دسته (كاروان تجارتى قريش يا سپاه ابو سفيان) را به شما وعده داد كه از آنِ شما باشد و شما دوست داشتيد كه دسته بى سلاح براى شما باشد و[لى ]خدا مى خواست حق (اسلام) را با كلمات خود ثابت و كافران را ريشه كن كند».