وَ إذْ قالَ إبْراهِيمُ رَبِّ أرِنِي كَيْفَ تُحْيي الْمَوْتَى قالَ أَ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قالَ بَلَى وَ لَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي قالَ فَخُذْ أرْبَعَةً مِنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى كُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءا ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيا وَ اعْلَمْ أنَّ اللّه َ عَزِيزٌ حَكِيمٌ» . [1]

وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلاً وَ نَسِيَ خَلْقَهُ قالَ مَنْ يُحْيي الْعِظامَ وَ هِيَ رَمِيمٌ * قُلْ يُحْييها الَّذِي أنْشَأها أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ» . [2]

أ يَحْسَبُ الإنْسانُ أن لَنْ نَجْمَعَ عِظامَهُ * بَلَى قادِرِينَ عَلَى أَنْ نُسَوِّيَ بَنانَهُ» . [3]

حَتَّى إذا ما جاؤوها شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ أبْصارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ * وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنا قالُوا أنْطَقَنا اللّه ُ الَّذِي أنْطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ أوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ» . [4]

وَ أنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فِيها وَ أنَّ اللّه َ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ» . [5]

الحديث :

14563.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ و قَد قالَ لَهُ الزِّنديقُ : أنّى لِلرُّوحِ بِا: إنَّ الّذي أنشَأهُ مِن غَيرِ شَيءٍ ، و صَوَّرَهُ عَلى غَيرِ مِثالٍ كانَ سَبَقَ إلَيهِ ، قادِرٌ أن يُعيدَهُ كَما بَدَأهُ . [6]

«و آن گاه كه ابراهيم گفت : پروردگار من! نشانم ده كه چگونه مردگان را زنده مى كنى. گفت : مگر ايمان نياورده اى؟ گفت : چرا، اما مى خواهم كه دلم آرام گيرد. گفت: چهار پرنده برگير و گوشت آنها را به هم بياميز. سپس هر جزئى از آنها را بر كوهى بنه. پس آنها را صدا بزن شتابان نزد تو مى آيند و بدان كه خدا مقتدر و حكيم است».

«در حالى كه آفرينش خود را از ياد برده بود، براى ما مثلى زد و گفت : چه كسى اين استخوانهاى پوسيده را زنده مى كند؟ بگو : همان كسى كه اولين بار آنها را بيافريد، زنده شان مى كند و او به هر آفرينشى داناست».

«آيا انسان مى پندارد كه ما استخوانهايش را هرگز گرد نخواهيم آورد؟ آرى، ما مى توانيم كه [حتى خطوط ]سر انگشتانش را موزون و مرتب كنيم».

«[اهل دوزخ ] چون به كنار آتش آيند گوش و چشمها و پوستهايشان به كارهايى كه مى كرده اند بر ضدشان گواهى دهند. به پوستهاى خود گويند : چرا بر ضد ما گواهى داديد؟ گويند : آن خدايى كه هر چيزى را به سخن مى آورد و شما را نخستين بار بيافريد و به او بازگشت مى كنيد، ما را به سخن آورده است».

«و همانا قيامت آمدنى است، شكّى در آن نيست و همانا خداوند كسانى را كه در گورهايند برمى انگيزد».

حديث :

14563.امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به زنديقى كه گفت : كجا روح زنده مى شودفرمود : همان كسى كه آن را از ناچيز آفريد و بدون در دست داشتن نمونه قبلى،به آن شكل و صورت داد، مى تواند دوباره او را برگرداند و زنده كند، همچنان كه در آغاز وى را آفريد.