13048.عنه عليه السلام ـ في التَّحذيرِ مِنَ الشَّيطانِ ـ: فاجعَلوا عَلَيهِ حَدَّكُم ، و لَهُ جَدَّكُم ... و أجلَبَ بِخَيلِهِ عَلَيكُم ، و قَصَدَ بِرَجِلِهِ سَـبيلَكُم ، يَقتَنِـصونَكُم بِكُلِّ مَكانٍ ، و يَضرِبونَ مِنكُم كُلَّ بَنانٍ ، لا تَمتَنِعونَ بِحيلَةٍ ، و لا تَدفَعونَ بِعَزيمَةٍ ، في حَومَةِ ذُلٍّ . [1]

13049.عنه عليه السلام ـ في صِفَةِ آدَمَ عليه السلام ـ: ثُمّ أسكَنَ سُبحانَهُ آدَمَ دارا أرغَدَ فيها عَيشَهُ ، و آمَنَ فيها مَحَلَّتَهُ ، و حَذَّرَهُ إبليسَ و عَداوَتَهُ ، فَاغتَرَّهُ عَدُوُّهُ نَفاسَةً عَلَيهِ بِدارِ المُقامِ ، و مُرافَقَةِ الأبرارِ ، فباعَ اليَقينَ بِشَكِّهِ ، و العَزيمَةَ بِوَهنِهِ . [2]

13050.عنه عليه السلام : فَيا لَها أمثالاً صائبَةً ، و مَواعِظَ شافِيَةً ، لَو صادَفَت قُلوبا زاكِيَةً ، و أسماعا واعِيَةً ، و آراءً عازِمَةً ، و ألبابا حازِمَةً ! [3]

13051.كشف الغمّة : الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ـ كانَ يَقولُ إذا تَلا : «يا أيُّها الّذينَ آمَنوا اتَّقوا اللّه َ و كونوا مَعَ الصّادِقين» ـ : اللّهُمَّ ادفَعْني (ارفَعْني) [4] في أعلى دَرَجاتِ هذِه النُّدبَةِ ، و أعِنّي بِعَزمِ الإرادَةِ . [5]

13048.امام على عليه السلام ـ در برحذر داشتن از شيطان ـفرمود : پس خشم و جدّيت خود را عليه او به كار گيريد [6] ... سواران خود را بر ضدّ شما فراخواند و با پيادگانش قصد راه شما را نمود [تا از راه راست منحرفتان سازد]، در هر نقطه اى شما را شكار مى كنند و سر انگشتانتان را قطع مى كنند، با هيچ حيله و با هيچ عزمى نمى توانيد [ضربات و گزندهاى] آنان را از خود دفع سازيد؛ اين همه در حالى است كه شما در محاصره انبوهى از عوامل ذلّت آور هستيد.

13049.امام على عليه السلام ـ در وصف آدم عليه السلام ـفرمود : سپس، خداوند سبحان آدم را در سرايى جاى داد و وسايل زندگيش را در آن جا فراوان ساخت و جايگاهش را امن كرد و او را از ابليس و دشمنى او برحذر داشت. اما دشمن او، كه به زندگى آدم در سراى جاويدان و همدميش با نيكان رشك مى بُرد، او را فريفت. پس [آدم]، يقين را به شك فروخت و تصميم را به سستى و ضعف.

13050.امام على عليه السلام : چه مَثَلهاى درست و اندرزهاى شفابخشى! البته اگر به دلهاى پاك و گوشهاى شنوا و انديشه هاى مصمّم و خردهاى استوار و دورانديش برسند!

13051.كشف الغمّه: امام زين العابدين عليه السلام هر گاه آيه «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از خدا بترسيد و با راستگويان همراه باشيد» را تلاوت مى كرد، مى گفت: بار خدايا! مرا به بالاترين درجات اين دعوت بالا ببر و با عطا كردن تصميمى استوار، ياريم كن.