12952.عنه عليه السلام ـ في صِفَةِ الدّنيا ـ: حالُها انتِقالٌ ، و وَطأتُها زِلزالٌ ، و عِزُّها ذُلٌّ ، و جِدُّها هَزلٌ ، و عُلوُها سُفْلٌ . [1]

2665

تَفسيرُ العِزِّ

12953.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : حُسنُ خُلقِ المُؤمِنِ مِنَ التَّواضُعِ ...، و عِزُّه تَركُ القالِ و القيلِ . [2]

12954.عنه عليه السلام : لا عِزَّ أرفَعُ مِنَ الحِلمِ . [3]

12955.عنه عليه السلام : و لا عِزَّ كَالحِلمِ . [4]

12956.عنه عليه السلام : العِزُّ إدراكُ الانتِصارِ . [5]

12957.الإمامُ زينَ العابدينُ عليه السلام : طاعَةُ وُلاةِ الأمرِ تَمامُ العِزِّ . [6]

12958.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : العِزُّ أن تَذِلَّ لِلحَقِّ إذا لَزِمَكَ . [7]

12959.عنه عليه السلام : الصِّدقُ عِزٌّ ، و الجَهلُ ذُلٌّ . [8]

12960.عنه عليه السلام : شَرَفُ المُؤمِنِ صَلاتُهُ بِاللَّيلِ ، و عِزُّهُ كَفُّ الأذى عَنِ النّاسِ . [9]

12952.امام على عليه السلام ـ در وصف دنيا ـفرمود : دنيا كارش دگرگونى و جا به جايى است و جايگاهش لرزان و عزّتش خوارى و كارهاى جدّيش شوخى و بلنديش پستى است.

2665

تفسير عزّت

12953.امام على عليه السلام : خوش خويى مؤمن از فروتنى است ... و عزّتش در رها كردن گويه ها و وا گويه هاست.

12954.امام على عليه السلام : هيچ عزّتى بالاتر از بردبارى نيست.

12955.امام على عليه السلام : عزّتى چون بردبارى نيست.

12956.امام على عليه السلام : عزّت، در رسيدن به انتقام است (همين كه به آن مرحله از توانايى رسيد كه بتواند انتقام بگيرد، همين براى عزّت و غلبه او كافى است و نياز نيست كه انتقام بكشد).

12957.امام زين العابدين عليه السلام : فرمان بردن از فرمانروايان [الهى] كمال عزّت است.

12958.امام صادق عليه السلام : عزّت آن است كه هر گاه با حق رو به رو شدى، در برابر آن خوار باشى.

12959.امام صادق عليه السلام : راستى، عزّت است و نادانى، ذلّت.

12960.امام صادق عليه السلام : شرافت مؤمن در نماز شب خواندن اوست و عزّتش در آزار نرساندن به مردم.