12807.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن أمَرَ بِالمَعروفِ و نَهى عَنِ المُنكَرِ فهُوَ خَليفَةُ اللّه ِ في الأرضِ ، و خَليفَةُ رَسولِهِ . [5]
12808.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : غايَـةُ الدِّينِ الأمرُ بِالمَعروفِ ، و النَّهيُ عَنِ المُنكَرِ ، و إقامَةُ الحُدودِ . [6]
2640
امر به معروف و نهى از منكر
قرآن:
«بايد از ميان شما گروهى باشند كه به خير دعوت كنند و به خوبى فرمان دهند و از بدى باز دارند. اينان رستگارانند».
«شما بهترين امتى هستيد كه براى مردم پديد آمده است، به خوبى فرمان مى دهيد و از بدى باز مى داريد و به خدا ايمان داريد. اگر اهل كتاب نيز ايمان بياورند برايشان بهتر است. بعضى از ايشان مؤمنند ولى بيشترشان تبهكارند».
«اى پسرك من! نماز بگزار و به خوبى فرمان ده و از بدى باز دار و بر هر چه به تو رسد صبر كن؛ زيرا اين از كارهايى است كه نبايد سهلش گرفت».
«مردان مؤمن و زنان مؤمن دوستان يكديگرند، به نيكى فرمان مى دهند و از ناشايست باز مى دارند».
حديث:
12807.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه امر به معروف و نهى از منكر كند، او جانشين خدا در زمين و جانشين رسول اوست.
12808.امام على عليه السلام : نهايت دين، امر به معروف و نهى از منكر و بر پا داشتن حدود [الهى ]است.
[1] آل عمران : 104.[2] آل عمران : 110.[3] لقمان : 17.[4] التوبة : 71.[5] مستدرك الوسائل : 12/179/13817.[6] غرر الحكم : 6373.