12377.عنه عليه السلام : عَجِبتُ لِمَن عَرَفَ نَفسَهُ كَيفَ يأنَسُ بِدارِ الفَناءِ ؟ ! [1]

12378.عنه عليه السلام : مَن عَرَفَ اللّه َ سُبحانَهُ لم يَشقَ أبَداً . [2]

12379.عنه عليه السلام : مَن عَرَفَ اللّه َ تَوَحَّدَ . [3]

12380.عنه عليه السلام : مَن عَرَفَ كَفَّ . [4]

12381.عنه عليه السلام : إنَّهُ لا يَنبَغي لِمَن عَرَفَ عَظَمَةَ اللّه ِ أن يَتَعَظَّمَ ؛ فإنَّ رِفعَةَ الّذينَ يَعلَمونَ ما عَظَمَتُهُ أن يَتَواضَعوا لَهُ . [5]

12382.الإمامُ زينَ العابدينُ عليه السلام ـ في الدُّعاءِ ـ: و اجعَلْنا مِنَ الّذينَ اشتَغَلوا بِالذِّكرِ عَنِ الشَّهَواتِ ، و خالَفوا دَواعِيَ العِزَّةِ [6] بِواضِحاتِ المَعرِفَةِ . [7]

12383.الإمامُ الباقرُ عليه السلام : أحَقُّ خَلقِ اللّه ِ أن يُسَلِّمَ لِما قَضَى اللّه ُ عَزَّ و جلَّ : مَن عَرَفَ اللّه َ عَزَّ و جلَّ . [8]

12384.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن عَرَفَ اللّه َ خافَ اللّه َ ، و مَن خافَ اللّه َ سَخَت نَفسُهُ عَنِ الدّنيا . [9]

12377.امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه خود را شناخته است، چگونه به سراى فانى خو مى گيرد؟!

12378.امام على عليه السلام : هر كه خداوند سبحان را شناسد هرگز بدبخت نشود.

12379.امام على عليه السلام : هر كه خدا را شناسد، تنها شود.

12380.امام على عليه السلام : هر كه به معرفت دست يابد خويشتندار شود.

12381.امام على عليه السلام : كسى كه عظمت خداى را شناخت، نسزد كه خويشتن را بزرگ بشمارد؛ زيرا بلند مرتبگىِ كسانى كه عظمت خدا را مى دانند به اين است كه در برابر او فروتن باشند.

12382.امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعا ـگفت : و ما را از كسانى قرار ده كه با ياد تو از خواهشهاى نفس باز ماندند و با روشنى هاى شناخت، با انگيزهاى قدرت طلبى مخالفت كردند.

12383.امام باقر عليه السلام : سزاوارترين خلق خدا به گردن نهادن در برابر قضاى الهى كسى است كه خداوند عزّ و جلّ را شناخت.

12384.امام صادق عليه السلام : هر كه خدا را شناخت، از او ترسيد و هر كه از خدا ترسيد، دنيا را رها كرد.