11675.عنه عليه السلام : حُسنُ الظَّنِّ راحَةُ القَلبِ و سَلامةُ الدِّينِ . [1]
11676.عنه عليه السلام : حُسنُ الظَّنِّ يُخَفِّفُ الهَمَّ، و يُنجِي مِن تَقَلُّدِ الإثمِ . [2]
11677.عنه عليه السلام : مَن حَسُنَ ظَنُّهُ بِالناسِ حازَ مِنهُمُ المَحَبَّةَ . [3]
11678.عنه عليه السلام : أفضَلُ الوَرَعِ حُسنُ الظَّنِّ . [4]
11679.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : خُذْ مِن حُسنِ الظَّنِّ بِطَرَفٍ تُرَوِّحُ بهِ قَلبَكَ و يَرُوحُ بهِ أمرُكَ . [5]
2438
ما يورِثُ حُسنَ الظَّنِّ
11680.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ مِن كتابِهِ للأشتَرِ لمّا وَلاّهُ مِصرَ ـ: اِعلَمْ أنّهُ ليسَ شَيءٌ بِأدعى إلى حُسنِ ظَنِّ راعٍ برَعِيَّتِهِ مِن إحسانِهِ إلَيهِم، و تَخفِيفِهِ المَؤوناتِ علَيهِم و تَركِ استِكراهِهِ إيّاهُم على ما ليسَ لَهُ قِبَلَهُم، فَلْيَكُنْ مِنكَ في ذلكَ أمرٌ يَجتَمِعُ لكَ بهِ حُسنُ الظَّنِّ بِرَعِيَّتِكَ؛ فإنَّ حُسنَ الظَّنِّ يَقطَعُ عَنكَ نَصَبا طَويلاً. و إنَّ أحَقَّ مَن حَسُنَ ظَنُّكَ بهِ لَمَن حَسُنَ بلاؤكَ عِندَهُ، و إنَّ أحَقَّ مَن ساءَ ظَنُّكَ بهِ لَمَن ساءَ بلاؤكَ عِندَهُ . [6]
11675.امام على عليه السلام : خوش بينى ، مايه آسايش دل و سلامت دين است .
11676.امام على عليه السلام : خوش بينى، اندوه را مى كاهد و از افتادن در بند گناه مى رهاند .
11677.امام على عليه السلام : هركه به مردم گمان نيك برد ، محبت آنان را به دست آورد .
11678.امام على عليه السلام : برترين پارسايى ، خوش گمانى است .
11679.امام صادق عليه السلام : از خوش بين بودن بهره اى برگير ، تا با آن دلت را آرام كنى و كارَت پيش رود .
2438
آنچه خوش بينى مى آورد
11680.امام على عليه السلام ـ در فرمان ولايت مصر به مالك اشتر ـفرمود : بدان كه هيچ چيز خوش بينى حاكم را به توده مردم چنان برنمى انگيزد كه احسان او به آنان و سبكبار ساختن آنان و وادار نكردنشان به كارهايى كه توانايى آنها را ندارند . پس ، بايد كه با رعايت اين امور، خوش بينى به مردمت را براى خويش فراهم آورى ؛ زيرا خوش بينى به رعيّت، رنج و زحمت زيادى را از دوش تو برمى دارد . سزاوارترين كس به حسن ظنّ تو كسى است كه پيش تو امتحان خوبى پس داده باشد و سزاوارترين كس به بدبينى تو كسى است كه پيش تو امتحان بدى پس داده باشد .
[1] غرر الحكم : 4816.[2] غرر الحكم : 4823.[3] غرر الحكم : 8842.[4] غرر الحكم : 3027.[5] بحار الأنوار : 78/209/84.[6] نهج البلاغة: الكتاب53.