10809.الإمامُ الباقرُ و الإمامُ الصّادقُ عليهما السلام ما لَكَ مِن صلاتِكَ الاّ ما أقبَلتَ علَيهِ فيها، فإن أوهَمَها كُلَّها أو غَفَلَ عن أدائها لُفَّت فَضُرِبَ بها وَجهُ صاحِبِها . [1]

10810.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : الصَّلاةُ وُكِّلَ بها مَلَكٌ ليسَ لَهُ عَمَلٌ غَيرَها، فإذا فَرَغَ مِنها قَبَضَها ثُمّ صَعِدَ بها، فإنْ كانَت مِمّا تُقبَلُ قُبِلَت، و إن كانَت مِمّا لا تُقبَلُ قيلَ لَهُ : رُدَّها عَلى عَبدِي، فَيَنزِلُ بها حتّى يَضرِبَ بها وَجهَهُ، ثُمَّ يقولُ : اُفٍّ لكَ، ما يَزالُ لكَ عَمَلٌ يُعَنِّيني ! [2]

2262

مَن لَيسَ لَهُ صَلاةٌ

10811.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لا صلاةَ لِمَن لا يُتِمُّ رُكوعَها و سُجودَها . [3]

10809.امام باقر و امام صادق عليهما السلام : تنها آن مقدار از نمازت بهره توست كه با توجه قلبى همراه باشد . پس ، اگر كسى در همه نماز سهو كند (حواسش بكلى پرت باشد) يا از اداى آن غفلت ورزد (به وقت نگزارد) آن نماز مچاله و به صورت صاحبش پرت مى شود.

10810.امام صادق عليه السلام : فرشته اى بر نماز گماشته شده كه جز آن، كارى ندارد . پس هرگاه بنده نمازش را تمام كند، آن فرشته نماز را بگيرد و بالا برد . اگر از نمازهاى پذيرفتنى بود ، پذيرفته مى شود و اگر پذيرفتنى نبود به آن فرشته گفته مى شود : آن را به بنده ام برگردان . پس فرشته آن نماز را پايين مى آورد و به صورت صاحبش مى زند و سپس مى گويد : اُف بر تو! كار تو هميشه مايه زحمت و سرشكستگى من است!

2262

كسى كه نمازش نماز نيست

10811.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه ركوع و سجود نماز را كامل به جا نياورد ، نمازش نماز نيست .