2140

الصَّبرُ وَ الفَرَجُ وَ الظَّفَرُ

10225.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : بِالصَّبرِ يُتَوَقَّعُ الفَرَجُ ، و مَن يُدمِنْ قَرعَ البابِ يَلِجْ . [1]

10226.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا يَعدَمُ الصَّبُورُ الظَّفَرَ ، و إن طالَ بهِ الزمانُ . [2]

10227.عنه عليه السلام : الصَّبرُ كَفِيلٌ بالظَّفَرِ . [3]

10228.عنه عليه السلام : اِصبِرْ تَظفَرْ . [4]

10229.عنه عليه السلام : الصَّبرُ على مَضَضِ الغُصَصِ يُوجِبُ الظَّفَرَ بِالفُرَصِ . [5]

10230.عنه عليه السلام : حَلاوَةُ الظَّفَرِ تَمحُو مَرارَةَ الصَّبرِ . [6]

10231.عنه عليه السلام : الصَّبرُ مِفتاحُ الدَّرْكِ ، و النُّجْحُ عُقبى مَن صَبَرَ . [7]

10232.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : الصَّبرُ يُعقِبُ خَيرا ، فَاصبِرُوا تَظفَرُوا . [8]

(انظر) عنوان 328 «الظَفَر» .

2141

ثَوابُ الصّابِرِ

الكتاب :

وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الخَوْفِ و الجُوْعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأمْوالِ و الْأنْفُسِ و الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ * الَّذِينَ إذا أصابَتْهُمْ مُصِيْبَةٌ قالُوا إنَّا للّه ِِ وَ إنَّا إلَيهِ راجِعُونَ * أُولئكَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحمَةٌ وَ أُولئكَ هُمُ المُهْتَدُونَ». [9]

2140

شكيبايى و گشايش و كاميابى

10225.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : با شكيبايى ، انتظار گشايش مى رود و كسى كه پيوسته درى را بكوبد [عاقبت] آن در به رويش باز مى شود .

10226.امام على عليه السلام : آدم شكيبا، كاميابى را از دست نمى دهد ، هرچند زمان به درازا كشد .

10227.امام على عليه السلام : شكيبايى ، ضامن كاميابى است .

10228.امام على عليه السلام : شكيب پيشه كن تا كامياب شوى.

10229.امام على عليه السلام : شكيبايى در برابر درد و رنج غصّه ها ، موجب دست يابى به فرصتهاست .

10230.امام على عليه السلام : شيرينى كاميابى ، تلخى شكيبايى را از بين مى برد.

10231.امام على عليه السلام : شكيبايى ، كليد رسيدن [به مطلوب ]است . و كاميابى ، فرجامِ كسى كه شكيب ورزد .

10232.امام صادق عليه السلام : شكيبايى ، پيامد نيك دارد ؛ پس شكيبا باشيد تا كامياب شويد .

2141

پاداش شكيبا

قرآن :

«قطعاً شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و كاهش اموال و نفوس و محصولات امتحان خواهيم كرد و شكيبايان را نويد ده . همانان كه چون مصيبتى به آنها رسد ، گويند : ما از آن خداييم و به سوى او باز مى گرديم . درودها و رحمتى از پروردگارشان بر آنها باد و همانان رهيافتگانند» .