(انظر) الخلقة : باب 1074 .

2038

عَلاماتُ الشَّقاءِ

9729.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مِن علاماتِ الشَّقاءِ : جُمُودُ العَينِ ، و قَسوَةُ القَلبِ ، و شِدَّةُ الحِرصِ في طَلَبِ الرِّزقِ ، و الإصرارُ على الذَّنبِ . [1]

9730.عنه صلى الله عليه و آله : يا عليُّ ، أربَعُ خِصالٍ مِنَ الشَّقاءِ : جُمُودُ العَينِ ، و قَساوَةُ القَلبِ ، و بُعدُ الأمَلِ ، و حُبُّ البَقاءِ . [2]

9731.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مِن عَلامةِ الشَّقاءِ غِشُّ الصَّديقِ . [3]

9732.عنه عليه السلام : مِن علاماتِ الشَّقاءِ الإساءَةُ إلى الأخيارِ . [4]

9733.عنه عليه السلام : مِن الشَّقاءِ إفسادُ المَعادِ . [5]

9734.عنه عليه السلام : مِنَ الشَّقاءِ أن يَصُونَ المَرءُ دُنياهُ بِدِينِهِ . [6]

2038

نشانه هاى بدبختى

9729.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از نشانه هاى بدبختى است : خشكى چشم و سختى دل و حرص زدن زياد در طلب روزى و پافشارى بر گناه .

9730.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى على! چهار چيز نشانه بدبختى است : خشكى چشم ، قساوت قلب ، آرزوى دراز، و عشق به زنده ماندن .

9731.امام على عليه السلام : از نشانه بدبختى، دغلكارى با دوست است .

9732.امام على عليه السلام : از نشانه هاى شقاوت ، بدى كردن به نيكان است .

9733.امام على عليه السلام : تباه كردن معاد ، از بدبختى است .

9734.امام على عليه السلام : از بدبختى است كه انسان دين خود را وسيله حفظ دنيايش قرار دهد .