1720

سِبابُ المُؤمنِ

8396.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : سِبابُ المؤمِنِ فُسوقٌ ، و قِتالُهُ كُفرٌ . [1]

8397.عنه صلى الله عليه و آله : سابُّ المُؤمِنِ كالمُشرِفِ على الهَلَكَةِ . [2]

8398.عنه صلى الله عليه و آله : سِبابُ المؤمِنِ فُسوقٌ ، و قِتالُهُ كُفرٌ ، و أكلُ لَحمِهِ مِن مَعصيَةِ اللّه ِ . [3]

1721

النَّهيُ عن سَبِّ الأصنامِ وَ الشَّيطانِ

الكتاب :

وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّه ِ فَيَسُبُّوا اللّه َ عَدْوا بِغَيرِ عِلْمٍ كَذلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ مَّرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ» . [4]

الحديث :

8399.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لا تَسُبُّوا الشَّيطانَ و تَعَوَّذُوا بِاللّه ِ مِن شَرِّهِ . [5]

1720

ناسزا گويى به مؤمن

8396.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : ناسزاگويى به مؤمن، فسق است و جنگيدن با او، كفر .

8397.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : ناسزا گوىِ به مؤمن همچون كسى است كه در آستانه هلاكت باشد .

8398.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : ناسزا گفتن به مؤمن فسق است و جنگيدن با او كفر و خوردن گوشت او (غيبت كردن از وى) معصيت خداست .

1721

نهى از ناسزا گفتن به بتها و شيطان

قرآن :

«به كسانى كه جز خدا را مى خوانند (مى پرستند) ناسزا مگوييد كه [در اين صورت] آنها نيز از روى دشمنى و نادانى به خدا ناسزا مى گويند . بدين سان براى هر امّتى كردارشان را بياراستيم و عاقبت ، بازگشت آنها به سوى پروردگارشان است و از اعمالى كه مى كرده اند خبرشان مى دهد» .

حديث :

8399.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : به شيطان ناسزا مگوييد ، بلكه از شرّ آن به خدا پناه بريد .