7353.عنه عليه السلام : الدنيا دُوَلٌ فاطلُبْ حَظَّكَ مِنها بأجمَلِ الطَّلبِ . [1]

انظر : بحار الأنوار : 103/ 18 باب 2 . وسائل الشيعة : 12 / 27 باب 12 و ص 30 باب13 .

1487

الميزانُ في طَلَبِ الرِّزقِ

7354.الإمامُ الحسنُ عليه السلام : لا تُجاهِدِ الطَّلبَ جِهادَ الغالِبِ ، و لا تَتَّكِلْ على القَدَرِ اتِّكالَ المُستَسلِمِ ، فإنّ ابتِغاءَ الفَضلِ مِن السُّنَّةِ ، و الإجمالَ في الطَّلبِ مِن العِفَّةِ ، و لَيسَتِ العِفَّةُ بدافِعَةٍ رِزقا و لا الحِرصُ بِجالِبٍ فَضلاً ، فإنَّ الرِّزقَ مَقسومٌ ، و استِعمالَ الحِرصِ استِعمالُ المَآثِمِ . [2]

7355.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لِيَكُن طَلَبُكَ المَعيشَةَ فَوقَ كَسبِ المُضَيِّعِ ، دُونَ طَلَبِ الحَريصِ الراضِي بالدنيا المُطمَئنِّ إلَيها ، و لكنْ أنزِلْ نفسَكَ مِن ذلكَ بمَنزِلَةِ المُنصِفِ المُتَعَفِّفِ تَرفَعُ نفسَكَ عن مَنزِلَةِ الواهِي الضَّعيفِ و تَكتَسِبُ ما لا بُدَّ للمُؤمنِ مِنهُ . [3]

7353.امام على عليه السلام : دنيا [نوبتى است و ]دست به دست مى گردد ؛ پس، به آرامى تمام در طلب روزى، بهره خود را از آن بطلب .

1487

معيار در طلبِ روزى

7354.امام حسن عليه السلام : در طلب روزى، همانند كسى كه براى چيره شدن [بر حريف ]تقلاّ مى كند ، تقلاّ مكن ، و به تقدير نيز چندان تكيه مكن كه از كار و كوشش دست كشى ؛ زيرا در جستجوى فضل [و روزى] خدا رفتن از سنّت است و آرام بودن در طلب روزى از خويشتندارى و مناعت طبع. نه خويشتندارى و مناعت طبع، روزى را از انسان دور مى كند و نه حرص ، روزى را زياد مى كند ؛ چه ، روزى قسمت شده است و حرص زدن، موجب افتادن در ورطه گناهان است .

7355.امام صادق عليه السلام : طلب تو در كسب معيشت بالاتر از كسى باشد كه كسب معيشت را فرو گذاشته و پايين تر از طلب شخص حريصى كه به دنيا خشنود و دل بسته است؛ بلكه ميانه رو و خويشتندار باش و از سستى و تنبلى دورى كن و براى كسب آنچه [از روزى كه] مؤمن را گريزى از آن نيست، تلاش كن .