6837.عنه عليه السلام : إذا أذنَبَ الرجُلُ خَرَجَ في قَلبِهِ نُكْتَةٌ سَوْداءُ ، فإن تابَ انمَحَتْ ، و إن زادَ زادَتْ حتّى تَغلِبَ على قَلبِهِ فلا يُفلِحُ بَعدَها أبداً . [1]
(انظر) القلب : باب 3349 .
1383
دَورُ الذُّنوبِ في زَوالِ النِّعمَةِ
6838.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : اِتَّقُوا الذنوبَ فإنّها مَمْحَقَةٌ للخَيراتِ ، إنّ العبدَ لَيُذنِبُ الذنبَ فَيَنسى بهِ العِلمَ الذي كانَ قد عَلِمَهُ . [2]
6839.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ما زالَتْ نِعمَةٌ و لا نَضارَةُ عَيشٍ إلاّ بذُنوبٍ اجتَرَحُوا ، إنّ اللّه َ لَيسَ بِظَلاَّمٍ لِلعَبيدِ . [3]
6840.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : ما أنعَمَ اللّه ُ على عبدٍ نِعمَةً فَسَلَبَها إيّاهُ حتّى يُذنِبَ ذَنباً يَستَحِقُّ بذلكَ السَّلبَ . [4]
6841.عنه عليه السلام : إنّ الرَّجُلَ يُذنِبُ الذنبَ فَيُحرَمُ صلاةَ الليلِ ، و إنّ العَمَلَ السَـيِّءَ أسرَعُ في صاحِبِهِ مِنَ السِّكِّينِ في اللَّحمِ . [5]
6837.امام صادق عليه السلام : هر گاه آدمى گناهى كند نقطه سياهى در دلش پديد مى آيد . اگر توبه كرد آن نقطه پاك مى شود و اگر باز هم گناه كرد آن نقطه بزرگتر مى شود ، تا جايى كه همه دلش را فرا مى گيرد و زان پس هرگز روى رستگارى را نمى بيند .
1383
نقش گناهان در زوال نعمتها
6838.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از گناهان دورى كنيد ؛ زيرا گناهان خوبيها را محو مى كند . همانا بنده [گاه] گناه مى كند و به سبب آن، دانشى را كه آموخته بود، فراموش مى كند .
6839.امام على عليه السلام : هيچ نعمتى و هيچ خرّمى زندگى اى زايل نشد، مگر به سبب گناهانى كه مرتكب شدند ؛ زيرا خداوند به بندگان ستم نمى كند .
6840.امام صادق عليه السلام : خداوند هر نعمتى را كه به بنده اى داد از او نگرفت مگر به سبب گناهى كه سزاوار سلب آن نعمت شد .
6841.امام صادق عليه السلام : همانا انسان گناهى مى كند و به سبب آن از نماز شب محروم مى شود . سرعت تأثير كار بد در آدمى از سرعت تأثير كارد در گوشت بيشتر است .