4074.عنه عليه السلام : الحاسِدُ يُظْهِرُ وُدَّهُ في أقْوالِهِ ، و يُخْفي بُغْضَهُ في أفْعالِهِ ، فلَهُ اسْمُ الصَّديقِ و صِفَةُ العَدُوِّ . [1]

4075.عنه عليه السلام : ما رَأيْتُ ظالِما أشْبَهَ بمَظْلومٍ مِن الحاسِدِ . [2]

4076.عنه عليه السلام : ما رَأيتُ ظالِما أشْبَهَ بمَظلومٍ مِن الحاسِدِ : نَفَسٌ دائمٌ ، و قَلبٌ هائمٌ ، و حُزنٌ لازمٌ . [3]

4077.عنه عليه السلام : يَكْفيكَ مِن الحاسِدِ أنَّهُ يَغْتَمُّ وَقتَ سُرورِكَ . [4]

4078.عنه عليه السلام : حَسْبُ الحاسِدِ ما يَلْقى . [5]

4079.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : النَّصيحَةُ مِن الحاسِدِ مُحالٌ . [6]

4080.عنه عليه السلام : الحاسِدُ مُضِرٌّ بنَفْسِهِ قَبلَ أنْ يَضُرَّ بالمَحسودِ ، كإبْليسَ أوْرَثَ بحَسَدِهِ لِنَفْسِهِ اللَّعْنَةَ و لآدمَ عليه السلام الاجْتِباءَ . [7]

4074.امام على عليه السلام : حسود به زبان لاف دوستى مى زند و در عمل، مخفيانه دشمنى مى ورزد؛ بنا بر اين ، او نام دوست را برخود دارد اما صفت دشمن را .

4075.امام على عليه السلام : ستمگرى چون حسود نديدم، كه به ستمديده شبيه تر باشد .

4076.امام على عليه السلام : ستمگرى چون حسود نديدم، كه به ستمديده شبيه تر باشد : جانى سرگردان دارد و دلى بيقرار و اندوهى پيوسته .

4077.امام على عليه السلام : از حسود همين براى تو بس است كه وقتى تو شادى، او غمگين است .

4078.امام على عليه السلام : آنچه حسود [از حسادت خود ]مى كشد، او را بس است .

4079.امام صادق عليه السلام : خيرخواهى و راهنمايى از حسود محال است .

4080.امام صادق عليه السلام : حسود، پيش از آن كه به محسود زيان رساند، به خود زيان مى زند؛ مانند ابليس، كه با حسد ورزى، براى خود نفرين خريد و براى آدم عليه السلام برگزيدگى .