(انظر) مستدرك الوسائل : 18 / 7 باب 1 مقدّمات الحدود .

746

لا يَنبَغِي الشَّفاعَةُ فِي الحُدودِ

3585.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ لاُسامةَ ـ: يا اُسامةُ ، لا تَشْفَعْ في حَدٍّ . [1]

3586.عنه صلى الله عليه و آله : أيُّما رجُلٍ حالَتْ شَفاعَتُهُ دُونَ حَدٍّ مِن حُدودِ اللّه ِ ، لَم يَزَلْ في سَخَطِ اللّه ِ حتّى يَنْزِعَ . [2]

3587.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا بَأسَ بالشَّفاعَةِ في الحُدودِ إذا كانتْ مِن حُقوقِ النّاسِ يَسألونَ فيها قبلَ أنْ يَرْفَعوها ، و إذا رُفِعَ الخَبَرُ إلى الإمامِ فلا شَفاعَةَ لَهُ . [3]

746

شفاعت و وساطت كردن در حدود روا نيست

3585.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به اسامه ـفرمود : اى اسامه! در كار حدّ وساطت مكن .

3586.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس با وساطت خود مانع جارى شدن حدّى از حدود الهى شود پيوسته در خشم الهى به سر برد تا آن كه وساطتش را پس بگيرد .

3587.امام على عليه السلام : شفاعت كردن [به ضمانت مالى و بخشش و... ]در حدودى كه از حقوق مردم است اشكالى ندارد، به شرط آن كه به امام ارجاع نداده باشند، اما بعد از آن كه حدّ، به امام ارجاع داده شد، هيچ شفاعتى پذيرفته نيست .