2796.عنه عليه السلام : لَقد سَبقَ إلى جَنّاتِ عَدْنٍ أقْوامٌ ما كانوا أكْثرَ النّاسِ لا صَوما و لا صَلاةً و لا حَجّا و لا اعْتِمارا، و لكنَّهُم عَقَلوا عنِ اللّه ِ مَواعِظَهُ . [1]

2797.الإمامُ الباقرُ عليه السلام : أوَّلُ أهْلِ الجَنّةِ دُخولاً إلى الجَنّةِ أهْلُ المَعروفِ . [2]

570

أهلُ الجَنَّةِ

2798.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أ لاَ أدُلُّكُم على أهلِ الجنّةِ ؟! كلُّ ضعيفٍ مُستضعَفٍ لو أقسَمَ على اللّه ِ لَأبرَّهُ ، أ لاَ أدُلُّكُم على أهلِ النّارِ ؟! كلُّ مُتَكبّرٍ جَوّاظٍ . [3]

2799.عنه صلى الله عليه و آله : إنَّ أهلَ الجنّةِ الشُعْثُ الغُبْرُ ، الّذينَ إذا اسْتَأذَنوا على الاُمَراءِ لَم يُؤذَنْ لَهُم ، و إذا خَطَبوا لَم يُنْكَحوا، و إذا قالوا لم يُنصَتْ لَهُم، حَوائجُ أحَدِهِم تَتَلَجْلَجُ في صَدرِهِ ، لو قُسِمَ نورُهُم يَومَ القيامةِ على النّاسِ لَوَسِعَهُم . [4]

2800.عنه صلى الله عليه و آله : أ لاَ اُنَبِّئُكَ بأهلِ الجنّةِ ؟ الضُّعَفاءُ المَغْلوبونَ . [5]

2796.امام على عليه السلام : مردمانى به سوى بهشتهاى جاويدان پيشى گرفته اند كه از ديگران نه بيشتر روزه مى گرفتند، نه بيشتر نماز مى گزاردند و نه بيشتر حج و عمره مى رفتند؛ بلكه چون اندرزهاى خدا را دريافتند و پذيرفتند [به بهشت مى روند].

2797.امام باقر عليه السلام : نخستين وارد شوندگان به بهشت، نيكوكارانند.

570

بهشتيان

2798.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آيا اهل بهشت را به شما نشناسانم؟ هر ناتوانِ مستضعفى كه اگر خدا را سوگند دهد، خداوند سوگندش را مى پذيرد. آيا اهل دوزخ را به شما معرّفى نكنم؟ هر گردن فرازِ مالدارِ خسيسى.

2799.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : همانا بهشتيان، ژوليدگان غبار آلود هستند؛ همانان كه چون از اميران اجازه حضور خواهند به آنان اجازه نمى دهند، و چون به خواستگارى روند، كسى به آنان همسر نمى دهد، و هر گاه سخن بگويند، كسى به سخنانشان گوش نمى دهد؛ نيازهايشان در سينه هاشان انباشته است. اگر در روز رستاخيز پرتو آنها در ميان مردم تقسيم شود، همگان را فرا مى گيرد.

2800.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آيا شما را از بهشتيان خبر ندهم؟ نا توانان بى پناه.