2546.الإمامُ الباقرُ عليه السلام : الناس ثلاثةٌ : سالمٌ و غانمٌ و شاجبٌ ، فالسّالمُ الصّامتُ ، و الغانمُ الذّاكرُ ، و الشّاجبُ الّذي يَلْفِظُ و يَقَعُ في النّاسِ . [1]

2547.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إذا رأيتُم رَوضةً من رياضِ الجنّةِ فارْتَعوا فيها. قيلَ : يا رسولَ اللّه ِ ، و ما رَوضةُ الجنّةِ؟ فقالَ : مَجالِسُ المؤمنينَ . [2]

2548.عنه عليه السلام : ما اجْتَمعَ قومٌ في مَجلسٍ لَم يَذْكُروا اللّه َ و لَم يَذْكُرونا إلاّ كانَ ذلكَ المَجلسُ حَسْرةً علَيهِم يَومَ القيامةِ . [3]

2549.قرب الإسناد عن الإمام الصّادق عليه السلام ـ لِفُضَيلٍ ـ: تَجلِسونَ و تُحَدِّثونَ ؟ قالَ : نَعَم جُعِلتُ فِداكَ . قالَ : إنَّ تلكَ المَجالِسَ اُحِبُّها ، فأحْيوا أمْرَنا يا فُضيلُ ، فَرَحِمَ اللّه ُ مَن أحْيا أمْرَنا. يا فُضَيلُ ، مَن ذَكَرَنا أو ذُكِرْنا عندَهُ فَخرَجَ مِن عَينِهِ مِثلُ جَناحِ الذُّبابِ غفَرَ اللّه ُ له ذُنوبَهُ و لَو كانَ أكثرَ مِن زَبَدِ البحرِ . [4]

2550.الإمامُ الرِّضا عليه السلام : مَن جَلسَ مَجلسا يُحيا فيهِ أمرُنا لَم يَمُتْ قلبُهُ يَومَ تَموتُ القلوبُ . [5]

2546.امام باقر عليه السلام : مردم سه گونه اند: سالم و سود برنده و به هلاكت افتاده. سالم آن كس است كه خاموش ماند، سود برنده ، آن است كه ذكر خدا گويد و به هلاكت افتاده، كسى است كه زبان به بدگويى از مردم گشايد.

2547.امام صادق عليه السلام : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هرگاه باغى از باغهاى بهشت ديديد، در آن گردش كنيد. عرض شد: اى پيامبر خدا! باغ بهشت چيست؟ فرمود: مجالس مؤمنان.

2548.امام صادق عليه السلام : هرگاه عدّه اى در محفلى گرد آيند و در آن ذكر خدا و ياد ما نكنند، آن محفل در روز قيامت براى آنان مايه افسوس خواهد بود.

2549.قرب الإسناد : امام صادق عليه السلام ـ به فضيل ـ فرمود : آيا با هم مى نشينيد و گفتگو مى كنيد؟ عرض كرد : آرى ، فدايت شوم. فرمود: من اين مجالس را دوست دارم. اى فضيل ! راه ما را زنده نگه داريد. رحمت خدا بر آن كه امر ما را زنده بدارد. اى فضيل! هر كس ذكر ما بگويد يا در حضور او ذكر ما شود و از چشمش به اندازه پر مگسى اشك درآيد خداوند گناهان او را مى بخشد اگر چه فزونتر از كف دريا باشد.

2550.امام رضا عليه السلام : هر كس در مجلسى كه ياد و نام ما در آن زنده نگه داشته مى شود بنشيند، در آن روزى كه دلها مى ميرند، دل او نمى ميرد.