(انظر) الاستغفار : باب 3042.

463

قَبولُ التَّوبَةِ

الكتاب:

أَ لَمْ يَعْلَمُوا أنَّ اللّه َ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبـادِهِ وَ يَأْخُـذُ الصَّدَقاتِ وَ أَنَّ اللّه َ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ» . [1]

وَ هُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَعْفُو عَنِ السَّيّئاتِ» . [2]

الحديث:

2287.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنَّ اللّه َ غافِرٌ إلاّ مَن شَرَدَ على اللّه ِ شِرادَ البعيرِ على أهْلِهِ . [3]

2288.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَن اُعْطِيَ التَّوبَةَ لَم يُحرَمِ القَبولَ، و مَن اُعْطِيَ الاسْتِغْفارَ لَم يُحرَمِ المَغفِرَةَ . [4]

463

پذيرش توبه

قرآن :

«آيا ندانستند كه خداست كه توبه بندگانش را مى پذيرد و صدقات را مى ستاند و خداست كه توبه پذير و مهربان است؟».

«و اوست كه توبه بندگانش را مى پذيرد و از گناهان در مى گذرد».

حديث :

2287.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند آمرزنده است مگر كسى را كه از طاعت او، همچنان كه شتر از صاحب خود مى رمد و مى گريزد ، بگريزد.

2288.امام على عليه السلام : به هر كس [توفيق] توبه داده شود از قبول آن محروم نمى شود و به هر كس [توفيق ]استغفار عطا گردد از آمرزش محروم نمى ماند.