(انظر) المحبّة (حبّ اللّه ) : باب 668.

461

التّائِبونَ

الكتاب:

التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ» . [1]

الحديث:

2280.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أمَّا عَلامةُ التّائبِ فأربَعةٌ : النَّصيحةُ للّه ِ في عَمَلِهِ، و تَرْكُ الباطِلِ ، و لُزومُ الحَقِّ ، و الحِرْصُ على الخَيرِ . [2]

2281.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في وَصفِ التّائبينَ ـ: غَرَسُوا أشْجَارَ ذُنوبِهِم نُصْبَ عُيونِهِم و قُلوبِهِم و سَقَوها بمِياهِ النَّدَمِ، فأثْمَرَتْ لهُمُ السَّلامةَ ، و أعْقَبَتْهُمُ الرِّضا و الكَرامَةَ . [3]

2282.عنه عليه السلام : التَنَزُّهُ عنِ المَعاصي عِبادَةُ التَّوّابينَ . [4]

2283.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ـ في مُناجاتِه ـ: و اجعَلْنا مِن الّذينَ غَرَسُوا أشْجَارَ الخَطايا نُصْبَ رَوامِقِ القلوبِ ، و سَقَوها مِن ماءِ التّوبَةِ ، حتّى أثْمَرَتْ لَهُم ثَمَرَ النَّدامَةِ ، فأطْلَعْتَهُم على سُتورِ خَفِيّاتِ العُلى ، و أرْوَيْتَهم (آمَنْتَهم) المَخاوِفَ و الأحْزانَ ... فأبْصَروا جَسِيمَ الفِطْنَةِ ، و لَبِسُوا ثَوبَ الخِدْمَةِ . [5]

461

توبه گران

قرآن :

«توبه كنندگانند، پرستندگانند، ستايندگانند، روزه دارانند، ركوع كنندگانند، سجده كنندگانند».

حديث :

2280.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : نشانه توبه گر چهار است: اخلاص عمل براى خدا، فرو گذاشتن باطل، پايبندى به حق و آزمندى به نيكى.

2281.امام على عليه السلام ـ در توصيف توبه گران ـفرمود : درختهاى گناهان خود را در برابر ديدگان و دلهاى خويش نشانده اند و آنها را با آب پشيمانى آبيارى كرده اند. اين درختها براى آنان ميوه سلامت داده و خشنودى و كرامت در پى آورده است.

2282.امام على عليه السلام : دورى كردن از گناهان، عبادت توبه گران است.

2283.امام زين العابدين عليه السلام ـ در مناجاتش ـگفت : بار خدايا ! بر محمّد و دودمانش درود فرست و ما را از كسانى قرار ده كه درختهاى گناهان را در برابر ديدگان دل خود نشاندند و با آب توبه آبيارى شان كردند، تا آن كه ميوه پشيمانى برايشان به بار آورْد. در نتيجه ، ايشان را از نهان هاى عالم بالا آگاه ساختى و از ترسها و اندوهها ايمنشان گردانيدى ... پس، به هوشيارى بزرگى دست يافتند و جامه خدمت گزارى به تن كردند.