21524.عنه عليه السلام : إذا كَمُلَ العَقلُ نَقَصَتِ الشَّهوَةُ . [1]

21525.عنه عليه السلام : العِفَّةُ تُضعِفُ الشَّهوَةَ . [2]

21526.عنه عليه السلام : مَن كَرُمَت علَيهِ نَفسُهُ هانَت علَيهِ شَهَواتُهُ . [3]

21527.عنه عليه السلام : فاتَّقوا اللّه َ ـ عِبادَ اللّه ِ ـ تَقِيَّةَ ذِي لُبٍّ ، شَغَلَ التَّفَكُّرُ قَلبَهُ ... ، و ظَلَفَ الزُّهدُ شَهَواتِهِ [4] . [5]

21528.عنه عليه السلام : مَن أحَبَّ الدّارَ الباقِيَةَ لَهِيَ عَنِ اللَّذّاتِ . [6]

21529.عنه عليه السلام : مَنِ اشتاقَ إلَى الجَنَّةِ سَلا عَنِ الشَّهَواتِ . [7]

21530.عنه عليه السلام : اُذكُرْ مَع كُلِّ لَذَّةٍ زَوالَها ، و معَ كُلِّ نِعمَةٍ انتِقالَها ، و مَع كُلِّ بَلِيَّةٍ كَشفَها ؛ فإنّ ذلكَ أبقى للنِّعمَةِ، و أنفى لِلشَّهوَةِ، و أذهَبُ لِلبَطَرِ، و أقرَبُ إلَى الفَرَجِ ، و أجدَرُ بكَشفِ الغُمَّةِ و دَرْكِ المَأمولِ . [8]

21531.الكافي : إنّ موسى عليه السلام ناجاهُ اللّه تباركَ و تعالى فقال له ... : اُذكُرْ أنّكَ ساكِنُ القَبرِ ؛ فَلْيَمنَعكَ ذلكَ مِن الشَّهَواتِ . [9]

21524.امام على عليه السلام : هرگاه خرد كمال پذيرد، شهوت كاستى گيرد.

21525.امام على عليه السلام : خويشتندارى، شهوت را ناتوان مى كند.

21526.امام على عليه السلام : هر كه خويشتن را ارج نهد، شهوت هايش در نظر او بى ارج گردند.

21527.امام على عليه السلام : پس، از خدا پروا كنيد، ـ اى بندگان خدا ـ همچون پرواى خردمندى كه انديشيدن [درباره مبدأ و معاد] دل او را مشغول ساخته... ، و بى رغبتى به دنيا جلو شهوت هايش را گرفته است.

21528.امام على عليه السلام : هر كس به سراى ماندگار عشق ورزد ، لذّت ها را از ياد ببرد.

21529.امام على عليه السلام : هر كه مشتاق بهشت باشد، از شهوت ها چشم پوشَد.

21530.امام على عليه السلام : با هر لذّتى به سر آمدن آن را به ياد آر و با هر نعمتى از كف رفتن آن را و با هر گرفتارى و بلايى برطرف شدن آن را؛ زيرا اين يادآورى، در پايندگى نعمت و زدودن شهوت و از بين بردن گردنكشى مؤثّرتر است و به گشايش نزديكتر و در برطرف ساختن غم و اندوه و رسيدن به آرزو سزاوارتر.

21531.الكافى : خداوند متعال به موسى عليه السلام وحى فرمود : به خاطر بسپار كه تو قبر نشين خواهى شد ، كه اين يادآورى تو را از شهوت ها باز مى دارد.