21188.عنه عليه السلام ـ مِن كِتابِهِ إلى سَهلِ بنِ حُنَيفٍ ، و هُو عامِ: فكَفى لَهُم غَيّا ، و لكَ مِنهُم شافِيا ، فِرارُهُم مِن الهُدى و الحَقِّ ، و إيضاعُهُم [1] إلَى العَمى و الجَهلِ . [2]

21189.عنه عليه السلام ـ في صِفاتِ الفُسّاقِ ـ: و آخَرُ قد تَسَمّى عالِما و لَيس بِهِ ، فاقتَبسَ جَهائلَ مِن جُهّالٍ ، و أضالِيلَ مِن ضُلاّلٍ ... فالصُّورَةُ صُورَةُ إنسانٍ ، و القَلبُ قَلبُ حَيَوانٍ ، لا يَعرِفُ بابَ الهُدى فيَتَّبِعَهُ ، و لا بابَ العَمى فيَصُدَّ عَنهُ ، و ذلكَ مَيِّتُ الأحياءِ . [3]

(انظر) الخالق : باب 1109. الذنب : باب 1382. القلب : باب 3340 ـ 3349.

3945

مَن يُضِلُّهُمُ اللّه ُ

الكتاب :

يُثَبِّتُ اللّه ُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ فِي الاْخِرَةِ وَيُضِلُّ اللّه ُ الظَّالِمِينَ وَ يَفْعَلُ اللّه ُ مَا يَشَاءُ» . [4]

21188.امام على عليه السلام ـ در نامه اى به سهل بن حنيف، كارگزار خود در مدينهنوشت : گريختن آنان از راه راست و حقيقت و شتابيدنشان به سوى كورى و نادانى، خود، براى [اثبات ]گمراهى آنان كافى است و تو را نيز از [شرّ ]آنان خلاص كرد.

21189.امام على عليه السلام ـ درباره صفات فاسقان ـفرمود : و ديگرى كه خود را دانا مى داند، اما دانا نيست؛ زيرا كه از نادانان قدرى نادانى و از گمراهان مشتى گمراهى فراهم آورده است... پس، صورتش صورت انسان است و دلش دل حيوان؛ نه راه راست را مى شناسد تا آن را بپيمايد و نه گمراهى را تا از آن دورى گزيند، او مرده زندگان است.

3945

كسانى كه خداوند بى راهشان مى گذارد

قرآن:

«خدا كسانى را كه ايمان آورده اند، در زندگى دنيا و آخرت با سخن استوار ثابت مى گرداند و ستمگران را بى راه مى گذارد و خدا هر چه بخواهد انجام مى دهد».