20306.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَن غَضَّ طَرفَهُ أراحَ قَلبَهُ . [1]

20307.عنه عليه السلام : مَن غَضَّ طَرفَهُ قَلَّ أسَفُهُ و أمِنَ تَلَفَهُ . [2]

20308.عنه عليه السلام : نِعمَ صارِفُ الشَّهَواتِ غَضُّ الأبصارِ . [3]

20309.عنه عليه السلام : مَن عَفّت أطرافُهُ حَسُنَت أوصافُهُ . [4]

(انظر) النظر : باب 3831. الحرب : باب 769 حديث 3650.

3825

ذَمُّ اللَّهوِ مِنَ النَّظرِ

20310.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : كُلُّ قَولٍ لَيسَ للّه ِ فيهِ ذِكرٌ فلَغوٌ ، و كلُّ صَمتٍ لَيسَ فيهِ فِكرٌ فسَهوٌ ، و كلُّ نَظَرٍ لَيسَ فيهِ اعتِبارٌ فلَهوٌ . [5]

20311.عنه عليه السلام : إنّ المؤمِنَ إذا نَظَرَ اعتَبرَ ، و إذا سَكَتَ تَفَكَّرَ ، و إذا تَكَلَّمَ ذَكَرَ ... و المُنافِقُ إذا نَظَرَ لَها ، و إذا سَكَتَ سَها ، و إذا تَكَلَّمَ لَغا . [6]

20306.امام على عليه السلام : كسى كه چشم خود را پايين اندازد، دلش را آسوده گرداند.

20307.امام على عليه السلام : هركه چشم خود را پايين اندازد، كمتر افسوس خورد و از نابودى در امان ماند.

20308.امام على عليه السلام : فروهشتن چشم ها چه نيكو بازدارنده اى است از خواهش هاى نفسانى.

20309.امام على عليه السلام : هركه نگاه هايش پاك باشد، ويژگى هايش نيكو شود.

3825

نكوهش نگاه هاى بيهوده

20310.امام على عليه السلام : هر سخنى كه در آن ياد خدا نباشد لغو است، و هر سكوتى كه با انديشيدن همراه نباشد سهو است، و هر نگاهى كه در آن پند آموزى نباشد لهو است.

20311.امام على عليه السلام : مؤمن هرگاه بنگرد عبرت گيرد، و هرگاه خاموش باشد بينديشد، و هرگاه سخن گويد ياد خدا كند ... و منافق هرگاه بنگرد نگاهش بيهوده است، و هرگاه خاموش باشد در سهو و غفلت است، و هرگاه سخن گويد لغو و باطل به زبان آورد.