19079.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : حَقٌّ علَى المَلِكِ أن يَسوسَ نفسَهُ قَبلَ جُندِهِ . [1]

19080.عنه عليه السلام : مَن جَعَلَ مُلكَهُ خادِما لدِينِهِ انقادَ لَهُ كلُّ سُلطانٍ ، مَن جَعَلَ دِينَهُ خادِما لمُلكِهِ طَمِعَ فيهِ كلُّ إنسانٍ . [2]

19081.عنه عليه السلام : تاجُ المَلِكِ عَدلُهُ . [3]

19082.عنه عليه السلام : إذا فَسَدَ الزَّمانُ سادَ اللِّئامُ . [4]

19083.عنه عليه السلام : خَورُ السُّلطانِ أشَدُّ علَى الرَّعِيَّةِ مِن جَورِ السُّلطانِ . [5]

19084.عنه عليه السلام : غَضَبُ المُلوكِ رَسولُ المَوتِ . [6]

19085.عنه عليه السلام : مُلوكُ الدُّنيا و الآخِرَةِ الفُقَراءُ الرّاضونَ . [7]

19086.عنه عليه السلام : مُلوكُ الجَنَّةِ الأتقياءُ و المُخلِصونَ . [8]

19087.عنه عليه السلام : آفةُ المُلوكِ سُوءُ السِّيرَةِ ، آفةُ الوُزَراءِ خُبثُ السَّريرَةِ . [9]

19088.عنه عليه السلام : إنّما النّاسُ مَع المُلوكِ و الدُّنيا ، إلاّ مَن عَصَمَ اللّه ُ . [10]

19079.امام على عليه السلام : بر پادشاه است كه پيش از سپاهيانش، به سياست و تربيت خودش بپردازد.

19080.امام على عليه السلام : هر كس حكومت خود را در خدمت دينش قرار دهد، هر سلطانى مطيع او شود؛ هر كس دينش را در خدمت حكومتش در آورد، هر انسانى در او طمع كند.

19081.امام على عليه السلام : تاج پادشاه، دادگرى اوست.

19082.امام على عليه السلام : هرگاه روزگاران فاسد شود، فرومايگان حاكم مى شوند.

19083.امام على عليه السلام : ضعف و ناتوانى پادشاه براى ملّت بدتر از ستم پادشاه است.

19084.امام على عليه السلام : خشم شاهان، پيك مرگ است.

19085.امام على عليه السلام : شهرياران دنيا و آخرت، فقيران خشنود [به قسمت خويش ]هستند.

19086.امام على عليه السلام : شهرياران بهشت، پرهيزگاران و مخلصانند.

19087.امام على عليه السلام : آفت شاهان، بدرفتارى است؛ آفت وزيران، بد سگالى.

19088.امام على عليه السلام : مردم، در حقيقت، با شاهان و دنيايند، مگر آن كس كه خداوند او را حفظ كند.