18583.الدرّ المنثور : كانَتِ امرَأةُ فِرعَونَ تُعَذَّبُ بالشَّمسِ ، فإذا انصَرَفوا عَنها أظَلّتها المَلائكةُ بأجنِحَتِها ، و كانَت تَرى بَيتَها في الجَنّةِ . [1]
18584.الدرّ المنثور : إنّ فِرعَونَ وَتَدَ لامرَأتِهِ أربَعةَ أوتادٍ و أضجَعَها على صَدرِها ، و جَعَلَ على صَدرِها رَحىً ، و استَقبَلَ بِهِما [2] عَينَ الشَّمسِ ، فرَفَعَت رأسَها إلَى السّماءِ فقالت : «رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتا فِي الجَنَّةِ ...» ، ففَرَجَ اللّه ُ عَن بَيتِها في الجَنّةِ فرَأتهُ . [3]
3558
مَثَلُ المُؤمِنِ و أخيهِ
18585.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَثَلُ المؤمنِ و أخيهِ كمَثَلِ الكَفَّينِ تُنَقّي أحَدُهُما [4] الاُخْرى . [5]
18586.عنه صلى الله عليه و آله : مَثَلُ المؤمنِينَ في تَوادِّهِم و تَراحُمِهِم و تَعاطُفِهِم مَثَلُ الجَسَدِ ؛ إذا اشتَكى مِنهُ عُضوٌ تَداعى لَهُ سائرُ الجَسَدِ بالسَّهَرِ و الحُمّى . [6]
18583.الدرّ المنثور : همسر فرعون با [گرماى ]آفتاب شكنجه مى شد و وقتى شكنجه گران از پيشِ او مى رفتند، فرشتگان با بالهايشان بر وى سايه مى افكندند و او خانه خود را در بهشت مى ديد.
18584.الدرّ المنثور : فرعون، همسر خود را به چهار ميخ كشيد و سنگ آسيابى روى سينه اش گذاشت و او را در برابر آفتاب قرار داد. همسر فرعون سر به آسمان برداشت و گفت: «پروردگارا! پيش خود در بهشت خانه اى برايم بساز...». پس خداوند پرده از روى خانه او در بهشت كنار زد و وى آن را مشاهده كرد.
3558
مَثَل مؤمن و برادرش
18585.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : حكايت مؤمن و برادرش حكايت دو كف دست است كه يكى از آنها ديگرى را تميز مى كند.
18586.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : حكايت مؤمنان در دوستى و مهربانى و دلسوزى نسبت به يكديگر، حكايت پيكر [آدمى ]است، كه هرگاه عضوى از آن به درد آيد ساير اعضاى بدن با شب نخوابيدن و تب دار شدن با آن همدردى مى كنند.
[1] الدرّ المنثور : 8/229.[2] كذا في المصدر.[3] الدرّ المنثور : 8/229.[4] كذا في المصدر : و الصحيح «إحداهما».[5] كنز العمّال : 765.[6] كنز العمّال : 737.