1539.عنه عليه السلام : المؤمنُ دأْبُهُ زَهادَتُهُ ، و هَمُّهُ دِيانَتُهُ ، و عِزّهُ قَناعتُهُ ، و جِدُّهُ لآخِرَتِهِ ، قد كَثُرَتْ حَسَناتُهُ ، و علَتْ درَجاتُهُ ، و شارَفَ خَلاصَهُ و نَجاتَهُ . [1]
1540.عنه عليه السلام : المؤمنُ دائمُ الذِّكرِ ، كثيرُ الفِكرِ ، علَى النَّعماءِ شاكرٌ، و في البلاءِ صابرٌ . [2]
1541.عنه عليه السلام : المؤمن مَن طَهّرَ قلبَهُ مِن الدَّنِيَّةِ . [3]
1542.عنه عليه السلام : المؤمنُ يَقْظانُ ، يَنتظِرُ إحدَى الحُسْنَيَيْنِ . [4]
1543.عنه عليه السلام : المؤمنُ عفيفٌ في الغِنى ، مُتَنزِّهٌ عَن الدُّنيا . [5]
1544.عنه عليه السلام : المؤمنُ شاكرٌ في السَّرّاءِ ، صابرٌ في البلاءِ ، خائفٌ في الرَّخاءِ . [6]
1545.عنه عليه السلام : المؤمنُ إذا سُئلَ أسْعَفَ ، و إذا سَألَ خَفَّفَ . [7]
1546.عنه عليه السلام : المؤمنُ مَن وَقى دِينَهُ بدُنياهُ ، و الفاجرُ مَن وقى دُنياهُ بدِينِهِ . [8]
1547.عنه عليه السلام : المؤمنُ لا يَحيفُ على مَن يُبغِضُ ، و لا يأثَمُ فيمَن يُحِبُّ ، و إن بُغِيَ علَيهِ صَبرَ حتّى يكونَ اللّه ُ عزّ و جلّ هُو المُنْتَصِرَ لَهُ . [9]
1539.امام على عليه السلام : مؤمن شيوه و عادتش زهد اوست و همه اهتمام او دينش و عزّت او قناعتش و تلاش او براى آخرتش؛ خوبيهايش بسيار است و درجاتش بلند و در آستانه رهايى و رستگارى است.
1540.امام على عليه السلام : مؤمن، هميشه به ياد خداست، زياد مى انديشد، بر نعمتها سپاسگزار و در بلا شكيباست.
1541.امام على عليه السلام : مؤمن، كسى است كه دل خود را از پستى پاك كرده باشد.
1542.امام على عليه السلام : مؤمن بيدار است و چشم به راه يكى از دو فرجام نيك.
1543.امام على عليه السلام : مؤمن، در هنگام توانگرى پاكدامن است، و از دنيا وارسته.
1544.امام على عليه السلام : مؤمن، هنگام خوشى و آسايش سپاسگزار است و هنگام گرفتارى و بلا، شكيبا و به گاه ناز و نعمت ترسان.
1545.امام على عليه السلام : هرگاه از مؤمن چيزى خواسته شود، زياد كمك مى كند و چون خود چيزى از كسى بخواهد، سبك مى گيرد.
1546.امام على عليه السلام : مؤمن كسى است كه دين خود را با دنياى خود حفظ كند و فاجر كسى است كه دنياى خود را با دينش نگه دارد.
1547.امام على عليه السلام : مؤمن، به دشمن خود ستم نمى كند و به خاطر دوست خود مرتكب گناه نمى شود؛ اگر به او ستم شود، شكيبايى مى ورزد تا خداوند عزّ و جلّ انتقام او را بگيرد.
[1] غرر الحكم : 2103 .[2] غرر الحكم : 1933 .[3] غرر الحكم : 1956 .[4] غرر الحكم : 1639 .[5] غرر الحكم : 1744 .[6] غرر الحكم : 1743 .[7] غرر الحكم : 1825 .[8] غرر الحكم : 2160 .[9] بحار الأنوار : 67 / 313 / 47 .