239

أسماءُ الإمامِ

1257.الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ و قد سَألهُ الثُّماليُّ عن عِلّةِ تَسْمِيةِ الق: لَمّا قُتِلَ جَدّي الحسينُ صلَّى اللّه ُ علَيهِ ضَجّتِ المَلائكةُ إلَى اللّه ِ عزّ و جلّ بالبُكاءِ و النَّحيبِ ، و قالُوا : إلهَنا و سيّدنَا، أ تَغْفُلُ عَمَّن قَتلَ صَفْوتَكَ و ابنَ صَفْوتِكَ ، و خِيَرتَكَ مِن خَلْقِكَ ؟! فأوحَى اللّه ُ عزّ و جلّ إلَيهِم : قَرّوا مَلائكتي ، فَوَ عِزّتي و جلالي لَأنتقِمَنَّ مِنهُم و لو بعدَ حينٍ. ثُمّ كَشفَ اللّه ُ عزّ و جلّ عَنِ الأئمّةِ مِن وُلدِ الحسينِ عليه السلام للملائكةِ ، فسُرَّتِ الملائكةُ بذلكَ ، فإذا أحدُهُم قائمٌ يُصلّي ، فقالَ اللّه ُ عزّ و جلّ : بذلكَ القائمِ أنتَقِمُ مِنهُم . [1]

1258.عنه عليه السلام في قولِه تعالى : «و مَنْ قُتِلَ مظلوما فقد جَعَلْنا لوليّهِ سُلطانا ... إنّه كان منصورا» [2] ـ : سمَّى اللّه ُ المهديَّ المنصورَ ، كما سمَّى أحمدَ و محمّد و محمود ، و كما سَمّى عيسَى المسيحَ عليه السلام . [3]

239

نامهاى امام

1257.امام باقر عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش ثمالى از علت نامگذارى آن حضرت بفرمود : چون جدّم حسين عليه السلام كشته شد فرشتگان با گريه و فغان به درگاه خداوند عزّ و جلّ فرياد برآوردند كه: اى خداى و سرور ما! آيا از كسانى كه برگزيده تو و فرزند برگزيده تو و بهترين آفريده تو را مى كشند چشم مى پوشى؟ خداوند عزّ و جلّ به آنان وحى فرمود كه : فرشتگان من ! آرام گيريد ؛ به عزّت و جلالم سوگند از آنان انتقام خواهم گرفت گر چه به طول انجامد. آن گاه خداوند عزّ و جلّ امامانِ نسل حسين عليه السلام را به فرشتگان نشان داد و فرشتگان بدان شادمان گشتند. در ميان آنان يكى ايستاده بود و نماز مى خواند. خداوند فرمود: با اين قائم (ايستاده) از آنان انتقام مى كشم!

1258.امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «هر كه به ستم كشته شود به ولىّ او قدفرمود : خداوند مهدى را «منصور (پيروزمند)» ناميد، همچنان كه [پيامبر را ]احمد و محمّد و محمود ناميد و همچنان كه عيسى را مسيح نامگذارى كرد.