404.الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ أيضا في تفسير الآية ـ: علِّموا أنفسَكُم و أهلِيكُمُ الخيرَ و أدِّبُوهُمْ . [1]

405.عنه عليه السلام ـ للحسنِ عليه السلام ـ: إنّما قَلْبُ الحَدَثِ كالأرضِ الخالِيةِ ما اُلقِيَ فيها مِنْ شيءٍ قَبِلَتْهُ ، فبادَرْتُكَ بالأدبِ قبلَ أن يَقْسُوَ قلبُكَ و يَشتغِلَ لُبّكَ . [2]

406.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لمّا نَزَلتْ هذه الآية : «يا أيُّها الّذينَ آمَنوا قُوا أنفسَكُم و أهليكُم نارا» [3] قالَ النّاسُ : يا رسول اللّه ! كيفَ نَقِي أنفسَنا وَ أهلِينا؟ قالَ : اعمَلُوا الخيرَ و ذَكِّروا بهِ أهْلِيكُم فأدِّبُوهُم على طاعةِ اللّه ِ . [4]

407.عنه عليه السلام : لا يَزالُ العبد المؤمنُ يُورِثُ أهلَ بيتِه العلمَ و الأدبَ الصّالحَ حتّى يُدخِلَهُم الجنّةَ جميعا ، حتّى لا يَفْقِدَ مِنهم صَغيرا و لا كبيرا و لا خادِما و لا جَارا . و لا يزالُ العبدُ العاصِي يُورِثُ أهلَ بيتِه الأدبَ السَّيّئ حتّى يُدخلَهمُ النّارَ جميعا ، حتّى لا يَفْقِدَ فيها من أهل بيته صَغيرا و لا كبيرا و لا خادِما و لا جَارا . [5]

408.الإمامُ الرِّضا عليه السلام : مُرِ الصَّبيَّ فلْيَتَصدَّقْ بيدِهِ بالكِسْرةِ و القَبْضةِ و الشَّيءِ و إنْ قَلَّ ، فإنَّ كلَّ شيءٍ يُرادُ بهِ اللّه ُ ـ و إنْ قَلَّ ـ بعدَ أنْ تَصدُقَ النِّيّةُ فيهِ عظيمٌ . [6]

404.امام على عليه السلام ـ در تفسير همين آيه ـ: به خود و خانواده خود خوبى را تعليم دهيد و آنان را ادب آموزيد.

405.امام على عليه السلام ـ به امام حسن عليه السلام ـفرمود : دل نوجوان همچون زمين خالى است كه هر چه در آن افكنده شود مى پذيرد ؛ از اين رو، من پيش از آن كه دلت سخت و فكرت مشغول شود به تأديب و تربيت تو پرداختم.

406.امام صادق عليه السلام : چون آيه «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! خود و خانواده خود را از آتش نگه داريد» نازل شد، مردم گفتند: يا رسول اللّه ! چگونه خود و خانواده مان را حفظ كنيم؟ فرمود: عمل خير انجام دهيد و آن را به خانواده خود نيز يادآورى كنيد و بر پايه فرمانبردارى از خدا پرورششان دهيد.

407.امام صادق عليه السلام : بنده مؤمن هماره براى خانواده خود دانش و تربيت نيكو به ارث مى نهد، تا همه آنها را وارد بهشت كند به طورى كه كوچك و بزرگ و خدمتكار و همسايه را در بهشت مى يابد. و بنده گناهكار پيوسته براى خانواده خود بد ادبى را به ارث مى نهد، چندان كه همه آنها را وارد دوزخ مى كند به طورى كه كوچك و بزرگ از خانواده اش و خدمتكار و همسايه را در آن جا مى بيند.

408.امام رضا عليه السلام : به كودك دستور ده كه با دست خودش صدقه بدهد، اگر چه به اندازه تكّه نانى يا يك مشت چيز اندك باشد؛ زيرا هر چيزى كه در راه خدا داده مى شود، هر چند كم، اگر با نيّت پاك باشد زياد است.