طباطبايى بهره جُست. ايشان در كنار تحصيل، به تدريس سطوح مختلف حوزوى مى‌پرداخت و در تربيت شاگرد، مهارت خاصّى داشت. درس اخلاق ايشان نيز بسيار شورانگيز بود.[1]

طى سال‌هاى طولانى تحصيل و تدريس در حوزه، تجربيات و اندوخته‌هاى گران‌مايه‌اى نصيب ايشان گرديد. در نتيجه، دست به تحقيق و تأليف هم بُرد و آثارى را به رشته تحرير درآورد. آية اللَّه احمدى ميانجى در روز دوشنبه 21 شهريور سال 1379 به جهان جاويدان پَر كشيد و پيكرش در حرم مطهّر حضرت معصومه عليها السلام به خاك سپرده شد.

برخى آثار آية اللَّه احمدى ميانجى‌

1. مواقف الشيعة؛

2. مالكيت خصوصى‌، 2 ج؛

3. السجود على الأرض‌؛

4. التبرّك‌؛

5. الأسير فى الإسلام‌؛

6. مكاتيب الأئمة عليهم السلام‌ (كه تاكنون، چهار جلد آن به وسيله دارالحديث، منتشر شده است)؛

7. مكاتيب الرسول صلى الله عليه و آله‌ (كه مهم‌ترين اثر ايشان به شمار مى‌رود و به تفصيل، به معرّفى آن خواهيم پرداخت)؛

8. أحاديث أهل البيت عليهم السلام عن طرق أهل السنّة (با همكارى آية اللَّه سيّد مهدى روحانى).

[1]. ر. ك: علوم حديث، ش 21، ص 142- 143.